"เบญจมรณา" เรื่องราวของความตายที่ไม่ปรารถนา...ความผิดบาปที่ถูกนำมายัดเยียดให้...ความแค้นที่ฝังแน่นในใจ แม้ชีวิตมรณาไป...ยังคงต้องการให้มัน "ตาย" ชดใช้กรรม! ความตายเรื่องที่ 2 "สาปสังคีต" ...

    การเปลี่ยนโจทย์เพลงที่จะใช้ประกวดในงานสังคีตศิลป์ถิ่นไทย ทำให้ "โฉมยงค์" ผู้ดูแลวงดนตรีของมหาวิทยาลัยต้องไปพบศิษย์เก่าอย่าง "ยชญ์" เพื่อขอนำเพลง "พรายคลั่ง" ที่ "ครูพุก" ตาทวดของยชญ์ประพันธ์ไว้มาใช้ วันหนึ่งโฉมยงค์ได้รับจดหมายปริศนาเตือนว่าห้ามยุ่งกับเพลงพรายคลั่ง แต่หล่อนไม่เชื่อ กลับนำเพลงนี้มาร้องในคืนวันเพ็ญ ก่อนขาดใจตายในห้องดนตรีไทย! ต่อมา "พวงแพร" นักร้องสาวของวงก็ตายคาเวทีประกวดขณะร้องเพลงพรายคลั่ง สองสาวตายด้วยลักษณะอาการเดียวกัน คือมีเลือดออกจากทวารทั้งเก้า เงื่อนงำนี้ทำให้ "เมญากร" นักดนตรีซอสามสาย ต้องช่วยยชญ์ค้นหาคำตอบ ทั้งคู่พบว่าคนที่แต่งบทร้องพรายคลั่ง แท้จริงไม่ใช่ครูพุก แต่เป็น "ครูเทิด" ความลับที่ไม่เคยมีใครรู้คือเขาฝังความพยาบาทไว้ในบทเพลง และบทเพลงนี้ หากใครรินำมาร้อง...มันต้องแลกด้วยความตาย! ทางเดียวที่จะยับยั้งคำสาปได้ คือทำลายบทร้องพรายคลั่งให้สิ้นซากไม่มีทางเลือก ยชญ์และเมญากรพยายามหาหนทางหยุดความตายที่อาจจะเกิดขึ้นอีก แต่แล้วจู่ ๆ กลับมีหญิงลึกลับขโมยบทร้องเพลงพรายคลั่งไปจากห้องดนตรี ท่ามกลางความน่าสะพรึงที่ควรหลีกหนี...ไม่มีใครล่วงรู้ว่าหายนะครั้งนี้จะจบลงที่ใด!