"เจียงชิงหว่าน" มุ่งหมายว่าจะช่วยเหลือมารดารักษาตำแหน่งนายหญิง และใช้ชีวิตอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน หากสุดท้ายนางยังคงเลี่ยงการแต่งงานไม่ได้ นางก็จะแล้วแต่การตัดสินใจของครอบครัว จะไม่เอาแต่ใจตนเหมือนในชาติก่อนที่รักคนผิดอีก!

    แต่เกรงว่าเบื้องบนจะกลัวชีวิตนางราบรื่นเกินไป บุรุษที่มาต้องตานางถึงกับเป็นคนเดียวกับเด็กน้อยที่นางเคยเอ็นดูในอดีต ทั้งคนผู้นั้นยังเรียก "ชุยจี้หลิง" ว่า "พ่อบุญธรรม" อีกด้วย ไหนจะมี "เว่ยกั๋วกง" หลานชายของไทเฮาที่หญิงสาวจากทั่วเมืองหลวงล้วนใฝ่หา เขาผู้นั้นก็ชอบหาเหตุผลมาสนทนาพาทีกับนางอยู่เสมอ แต่สองคนนั้นกลับไม่อยู่ในสายตานางแม้แต่น้อย กลับเป็นท่าทีหมดอาลัยตายอยากของชุยจี้หลิงที่รำพึงรำพันถึงภรรยา เก้าปีมานี้...เขาใช่แสร้งแสดงมามากพอแล้วหรือไม่? ถ้ามีเยื่อใยต่อนางถึงเพียงนั้นจริง ไฉนไม่กระโดดทะเลสาบตายตามไปเสียเลยเล่า!

- กลับมาพบกับผลงานเรื่องใหม่ของ "ฉางโกวลั่วเยวี่ย" ที่เคยฝากความประทับใจเอาไว้กับ "นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน!" และ "เกิดใหม่อีกทีไม่ขอสามีสกุลหลี่"