เมื่อพูดถึงไชน่าทาวน์ของกรุงเทพฯ คนต้องเอ่ยชื่อ "เยาวราช" เพราะเยาวราชคือไชน่าทาวน์ที่ใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ที่สุดของกรุงเทพฯ แต่มีไม่กี่คนที่รู้ว่าชื่อเดิมของไชน่าทาวน์แห่งนี้คือ "สำเพ็ง" สันนิษฐานกันว่าชื่อสำเพ็งมาจากคำว่า "สามแพร่ง" ที่คนจีนออกเสียงเพี้ยนเป็นสำเพ็ง สามแพร่งหรือสำเพ็งเป็นต้นกำเนิดไชน่าทาวน์ ตั้งอยู่ใกล้สามแยกวัดปทุมคงคา (วัดสำเพ็ง) ที่แยกออกไปเป็นตรอกวานิชและถนนทรงวาด (ตรอกวานิชก็คือชื่อใหม่ของตรอกสำเพ็งเดิม) เป็นบริเวณที่ชุมชนชาวจีนย้ายเข้ามาอยู่หลังจากการเริ่มตั้งกรุงรัตนโกสินทร์และพระบรมมหาราชวัง ในปี พ.ศ. 2325 ชื่อสำเพ็งอยู่กับชุมชนจีนมาเป็นเวลากว่า 200 ปี จึงมีชื่อเรียกที่เกี่ยวข้องกับคำว่าสำเพ็ง เช่น งิ้วสำเพ็ง ผู้หญิงสำเพ็ง ตรอกสำเพ็ง จวบจนเมื่อการตัดถนนใหม่ผ่านสำเพ็งในช่วงปี พ.ศ.2435 -2443 และถนนนี้ได้รับชื่อพระราชทานว่า "ถนน เยาวราช" เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติ "สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ" ชื่อเยาวราชจึงเกิดขึ้นในภายหลัง แต่กระนั้นคนก็ยังเรียกย่านนี้ว่าสำเพ็งต่อมาอีกนาน หนังสือเล่มนี้ใช้ชื่อเก่าของชุมชนจีนเพื่อสะท้อนให้เห็นประวัติศาสตร์อัน ยาวนานที่ชุมชนแห่งนี้อยู่คู่กับกรุงรัตนโกสินทร์ เพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้รู้ถึงรากเหง้าความเป็นมาของสำเพ็งจากต้นกำเนิด

ส่วนที่ 1
1. สำเพ็ง : ประวัติศาสตร์ชมชนชาวจีนในกรุงเทพฯ ปิยนาถ บุนนาค
2. จากผืนน้ำสู่แผ่นดิน จากตรอกเล็กสู่ถนนใหญ่ : คลอง ถนน ซอย สะพาน และการคมนาคมในสำเพ็ง Edward Van Roy เขียน, วราภรณ์ จิวชัยศักดิ์ แปล
3. การค้าและการขนส่งในย่านสำเพ็ง : จากท่าเรือสำเภาสู่เรือกลไฟ สุภางค์ จันทวานิช
4. สำเพ็ง : แหล่งรวมเศรษฐกิจ แหล่งรวมความบัญเทิง จันทร์จุฑา สุขขี
5. สำเพ็งกับพระราชวงศ์จักรี ม.ล. วัลย์วิภา บุรุษรัตนพันธ์, สวนีย์ วิเศษสินธุ์

ส่วนที่ 2
6. วัดไตรมิตรวิทยารามวรวิหาร จิรัฐกาล พงศ์ภคเธียร
7. ซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติ 6 รอบพระชนมพรรษา (วงเวียนโอเดียน) วัชรินทร์ ฐิติอดิศัย
8. โรงพยาบาลเทียนฟ้ามูลนิธิ พัชรี ดำรงค์สุนทรชัย
9. วัดปทุมคงคาราชวรวิหาร (วัดสำเพ็ง) อริยพร คุโรดะ
10. วัดสัมพันธวงศาราม วราภรณ์ แย้มทิม
ฯลฯ