ลูกเหลือพื้นที่ว่างไว้เกือบสามตารางเมตร กั้นคอกดินเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กันไว้ให้เป็นพื้นที่ สำหรับปลูกผักได้บ้าง แม่เอาต้นใบชัพลู สะระแหน่ มาปลูก มันขยายพันธุ์ขึ้นอย่างรวดเร็ว เพียงไม่ถึงปี ก็เต็มพื้นที่สี่เหลี่ยมหลังบ้าน ส่วนบนกำแพงรั้ว ก็หาราวไม้ไผ่มาวางพาด สำหรับตากเสื้อผ้าที่ซักแล้วอีกต่างหาก บ้านจึงไม่เหมือนแท่งคอนกรีตในเมืองใหญ่จนเกินไป แต่บ้านข้าง ๆ ซิ แม่อดแปลกใจไม่หาย พวกเขาอยู่กันได้อย่างไร เพราะเห็นก่อนผนังปิดบังทางลมจนติดหลังคา ทำให้ในบ้านมืดทึบ ร้อนก็ร้อนแทบอยู่ไม่ได้ แต่บางหลังก็ติดลูกกรงเหล้กดัด เห็นเพื่อนบ้านบอกว่าต้องกั้นหลังบ้านให้หมด ขโมยชุมชนนี้ชุกชุมยิ่งกว่ายุงหน้าฝน เปลอเป็นไม่ได้ เดี๋ยวของในบ้านก็สูญหาย ดังนั้น จึงต้องกั้นบ้านให้มิดชิด จะได้ไม่มีสภาพวัวหายแล้วล้อมคอกในภายหลัง...

    หนังสือ "หลังบ้านที่เงียบสงบ" เล่มนี้ ได้รวบรวมเรื่องสั้นของ "เฉลิมศักดิ์ แหงมงาม" ที่เคยได้รับการตีพิมพ์ในหน้านิตยสารต่าง ๆ ซึ่งผู้เขียนคัดสรรเรื่องราวตั้งแต่เริ่มเขียนจนถึงปัจจุบัน เรื่องราวแต่ละเรื่องที่อยู่ในหนังสือเล่มนี้ จะทำให้ผู้อ่านรู้สึกถึงความอบอุ่นของครอบครัว เห็นตึกรามบ้านช่อง ท้องทุ่ง เรื่องราวเกิดขึ้นทั้งในชนบทและตัวเมือง และความผันแปลของจิตใจคน

- อิฐที่ช่างปั้น
- เด็กหนุ่มในสวนสาธารณะกับฝาท่อระบายน้ำ
- ใจสองใจของชายสองคน
- สนามที่คับแคบ
- หลังบ้านที่เงียบสงบ
- สงครามพีระมิด
- นัยน์ตาของแม่และพ่ออุ้ย
- แสงเดือนในโรงงาน
- สิ่งที่แม่ให้
- นมกล่อง เด็กชาย และเครื่องอิเล็กทรอนิกส์
ฯลฯ