เมื่อวันที่คุณรุ่งมณี เมฆโสภณ หารือถึงการที่สำนักพิมพ์ผู้จัดการประสงค์จัดพิมพ์ รวมเล่มบทความของเธอ จากคอลัมน์ "สักวันดอกไม้จะบาน" ที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน จนเป็นที่ชื่นชอบของผู้อ่าน ต่อเนื่องมาจนทุกวันนี้
      ผมเลือกที่จะเห็นการรวมเล่มกลุ่มเนื้อหาเกี่ยวกับ "คน" ที่ปรากฏในคอลัมน์ดังกล่าวเป็นการประเดิม
       แม้ว่าบทความต่างๆ จากคอลัมน์ "สักวันดอกไม้จะบาน" หลากหลายประเภทเนื้อหาที่กล่าวถึงบุคคล เหตุการณื ปรากฏการณ์ซึ่งถูกหยิยกขึ้นมาเขียนด้วยลีลาเหมือนเล่าสู่กันฟัง
       แต่สิ่งที่ผู้อ่านจะได้รับจากข้อเขียนทุกชิ้นอย่างมีเอกลักษณืก็คือ ความรู้และความคิดที่ได้จากการอธิบายความของผู้เขียน และทิ้งท้ายด้วยแง่คิดคมๆ หรือประเด็นสะกิดใจผู้อ่านเยี่ยงปัญญาชน
       เสน่ห์ของผลงานเหล่านี้เกิดจากความมีวิญญาณ "นักข่าว" ที่ติดตามเหตุการณ์และข่าวจากสื่อยุคใหม่ที่รวดเร็วและกว้างไกลอยู่ตลอดเวลา ช่วยให้ข้อเขียนดูมีชีวิต อีกทั้งการเลือกวัตถุดิบมาเขียนด้วยมุมมองที่น่าสนใจ
       "หลายมนุษย์" จึงเป็นการรวมเรื่องราวเกี่ยวกับบุคคลที่เปรียบประหนึ่งแจกันดอกไม้สดสวยที่จัดแต่งอย่างเหมาะเจาะ จึงให้ทั้งความรอบรู้และความเพลิดเพลิน

คนบ้านเรา
คนบ้านเขา
คนสื่อ
คนกีฬา

รุ่งมณี เมฆโสภณ
เกิดเมื่อวันที่ 17 เมษายน 2498
สมรสแล้วกับวสันต์ ภัยหลีกลี้
รุ่งมณีเป็นคนฝั่งธนบุรีโดยกำเนิด
เรียนหนังสือที่โรจนนิมิต สตรีประชากร และสมถวิล ราชดำริ จบปริญญาตรีจากสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี จบปริญญาโทรัฐประศาสนศาสตร์จากนิด้า และเป็นนักเรียนพิเศษของ The Annenberg School of Communications ที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียอยู่ 1 ปี
เริ่มเป็นนักข่าวเมื่อปี 2520 ที่ "ตะวันออกปริทัศน์" ซึ่งต่อมาเป็น "ข่าวไทยนิกร"เป็นนักข่าวการเมืองด่วงด้วยการทหารอยู่หลายปีให้กับนิตยสารหลายแบบบทั้ง "ตะวันใหม่" "จตุรัส" "วงการ" และ "สู่อนาคต" ก่อนที่จะมาบุกเบิก "ผู้จัดการปริทรรศน์" ให้กับ "ผู้จักการรายสัปดาห์"
รุ่งมณีเป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งศูนย์อินโดจีนของเครือผู้จัดการ ก่อนที่จะไปประจำการเป็นผู้ผลิตรายการของสถานีวิทยุบีบีซี ภาคภาษาไทย ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
กลับจากอังกฤษเริ่มโครงการวิทยุผู้จัดการ แล้วจากนั้นก็ไปอยู่ช่อง 7 สี พักหนึ่ง
ปัจจุบันเป็นนักสื่อสารมวลชนอิสระ