ในความคิดของแผ่นดินหมิง โจรสลัดวอโค่วไม่ได้น่ากลัวอะไร เป็นเกาหลีไม่ได้เรื่องเองจึงถูกพวกนั้นบุกตีมาได้ ตระกูลหลี่ที่อำนาจถูกลดทอนลงเห็นว่าควรอาศัยโอกาสมากอบกู้ตระกูล จึงได้ส่งทัพม้าห้าพันบุกเข้าเกาหลีไปก่อน แต่แล้วพอไปถึงเมืองพย็องยาง (เปียงยาง) กลับพลาดท่า ถูกทัพโจรสลัดวอโค่วล้อมตี เหลือรอดกลับมาเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

    การพ่ายศึกในครั้งนี้ทำให้ตระกูลหลี่ขายหน้ามาก สุดท้ายจึงกลายเป็นหวังทงที่ได้นำทัพใหญ่ออกศึก ทว่าการเตรียมทัพต้องใช้เวลา โดยเฉพาะการวางแผนเรื่องเสบียงต้องละเอียดรอบคอบ อดีตผู้บัญชาการเหลียวโจวหลี่เฉิงเหลียงยังคงไม่ยอมแพ้ แม้หวังทงเป็นแม่ทัพใหญ่ แต่เขาก็ลอบออกคำสั่งให้หลี่หรูซงบุตรชายคนโต และหลี่หรูป๋อบุตรชายคนรอง นำทัพตระกูลหลี่ล่วงหน้าเข้าเกาหลีไปก่อน ขอเพียงรบชนะได้ก่อนทัพใหญ่ของหวังทง ความดีความชอบก็จะกลับมาอยู่ในมือตระกูลหลี่

    ทัพของตระกูลหลี่สามารถแก้มือยึดเมืองพยองยางมาได้ และใช้เป็นที่ตั้งทัพหน้ากองกำลังต้าหมิง หลี่หรูซงคิดจะปักหลักรอทัพใหญ่ตรงนี้ แต่บิดาของเขาส่งจดหมายมาสั่งให้บุกขึ้นหน้าต่อไป ยึดเมืองฮันยาง (โซล) มาให้ได้ แม้ว่าหลี่หรูซงจะไม่เห็นด้วย แต่ก็ต้องทำตามที่บิดาผู้ชราสั่ง เพราะไม่อยากเป็นบุตรอกตัญญู ลงท้ายทัพตระกูลหลี่ก็เกือบสูญสิ้นเมื่อต้องเผชิญกับกองรบของ "โคบายากาว่า ทาคากาเกะ" ซึ่งมีจำนวนมากกว่าหลายเท่า ศึกนี้ทำให้ขวัญกำลังใจฝ่ายญี่ปุ่นเพิ่มพูน