เป้าหมายของใครหลายคนอาจเป็นชีวิตที่มีแต่ความสุข ราบรื่น ไร้อุปสรรค และพยายามหลีกเลี่ยงความทุกข์อันไม่พึงปรารถนาให้มากเท่าที่จะมากได้ แต่แท้จริงแล้ว เป็นธรรมดาที่ชีวิตมนุษย์คนหนึ่งย่อมประกอบด้วยความสุขและทุกข์ หากขาดส่วนใดไป เราคงเรียกได้ไม่เต็มปากว่าชีวิต แล้วระหว่างความสุขและทุกข์ทน เราควรยึดโยงสิ่งใดเพื่อให้ชีวิตไม่ไร้ความหมาย และไม่ทนทรมานจนเกินไปนัก

    "พอล บลูม" ผู้เขียน ได้พาเราไปค้นหาคำตอบสำคัญนี้ ด้วยการตั้งคำถาม และอธิบายให้กระจ่างชัดด้วยตัวอย่างประกอบ "ทำไมเราจึงชอบฟังเพลงเศร้า ทั้งที่มันยิ่งตอกย้ำให้ใจเจ็บ"  "ทำไมเราจึงเลือกวิ่งมาราธอน ทั้งที่ทำให้เหนื่อยล้าแทบขาดใจ"  "ทำไมความสำเร็จที่ได้มาโดยลำบากถึงน่าดึงดูดใจ" ฯลฯ

    เขาพบว่าความทุกข์นั้นมีประโยชน์ต่อมนุษย์ทั้งในแง่ชีวภาพและความรู้สึก ความเจ็บทำให้เราจดจำประสบการณ์เหล่านี้ไว้เพื่อพยายามหลีกเลี่ยงมันในอนาคต และความทุกข์บางอย่างที่เกิดขึ้นโดยสมัครใจสามารถสร้างความสุข และเป็นส่วนสำคัญของการบรรลุเป้าหมายที่สูงขึ้นได้ นั่นเท่ากับว่า เราสามารถเติมเต็มความสุขและความหมายของชีวิตได้ ด้วยการโอบรับความเจ็บปวดที่เข้ามาให้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา

บทนำ ชีวิตที่ดี
1. ทุกข์
2. มาโซคิสม์ชนิดไม่ร้ายแรง
3. สุขเหนือจินตนาการ
4. พยายาม
5. ความหมาย
6. เสียสละ
7. ยาพิษที่หอมหวาน

ผลงานหนังสือก่อนหน้า ได้แก่ Against Empathy: The Case for Rational Compassion, Just Babies: The Origins of Good and Evil., How Pleasure Works : The New Science of Why We Like What We Like, Descartes’ Baby: How the Science of Child Development Explains What Makes Us Human. และ How Children Learn the Meanings of Words