ทุกครั้งที่เราลืมตา สิ่งแรกที่เรามองเห็นก็คือ โลกภานนอกที่รายล้อมไปด้วยผู้คนและสังคม เราใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตใส่ใจกับสิ่งที่อยู่รอบกาย เราให้เวลากับเรื่องราวของคนอื่น เราให้ความสำคัญกับสิ่งที่เรายังไม่มี
    เคยหันกลับเข้ามามองดลกภายในตัวเราเองบ้างไหม เคยหันมาไตร่ตรองหรือไม่ว่าอะไรในตัวเราที่เป็นต้นเหตุของความทุกข์ เคยนึกบ้างไหม ว่าเราให้กำลังใจตัวเองมากเท่าที่ให้กำลังใจคนอื่นหรือเปล่า
    ตราบที่โลกยังคงหมุน ตราบที่เรายังหายใจ ชีวิตยังอยู่ในมือเรา องศาที่ 361 อยู่ในมือคุณ จะเลือกให้วันที่เหลือสดใสซาบซ่า หรือว่า หมองหม่นมืดมน คุณคือคนเดียวที่จะตัดสินใจ เพราะ ทั้งโลกภายนอกและโลกภายใน ล้วนหมุนได้ด้วยมือเราทุกคน

- โลกหมุนได้ด้วยมือเรา
- I like u very much
- Just as you are
- เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อ
- ความฝันที่เป็นไปไม่ได้
- ชีวิตก็เหมือนรูบิค ถ้าทำไม่ได้
- จะ “สู้ต่อ” หรือ “โยนทิ้ง”
- องศาที่ 361
- พื้นที่ชีวิต
- ชีวิตไม่มีทางเลือก?
- เรารู้จักความตายมากมายแค่ไหน

ครั้น มองไปรอบๆ จนครบ 360 องศา เราก็เห็นคนที่มีความสุขมากกว่า เราเห็นคนอื่นที่หน้าที่การงานดีกว่า เราเห็นคนอื่นที่เป็นต้นตอปัญหาของความทุกข์ เราเคยชินกับการเอาความสุขของตัวเองไปแขวนไว้กับคนอื่น เราเคยชินกับการรอให้คนอื่นมาตัดสินคุณค่า เราเคยชินกับการเปรียบเทียบชีวิตของเรากับคนที่ดีกว่าและ เราเคยชินกับความคิดที่ว่าจะเปลี่ยน โลกรอบตัว ให้หมุนไปดั่งใจเรา
แต่เคยถามตัวเองบ้างไหมว่าเราใช้เวลาวันละกี่นาที ที่จะหันกลับเข้ามามองโลกภายในตัวเราเอง