ในยุคสมัยของเรา นักปรัชญาอย่าง "Slavoj Zizek" ใช้ทฤษฎีจิตวิเคราะห์กับการศึกษาเรื่องการเมืองโลกเสียเป็นส่วนใหญ่ เขาอภิปรายทั้งสองสิ่งไปด้วยกัน ในหนังสือของเขาแทบทุกเล่ม ดังนั้น เราคงไม่อาจปฏิเสธได้ว่า Zizek คือผู้ริเริ่มต้นทำให้การเมืองโลกเป็นเรื่องจิตวิเคราะห์

    จิตวิเคราะห์ในสาขาวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศนั้นไม่เหมือนทฤษฎี (กระแสหลัก) อื่น ๆ จิตวิเคราะห์ไม่ใช่เรื่องของการทำนายทายทักให้แนวทางปฏิบัติ หรือกระทั่งปกป้องผลประโยชน์ของรัฐและทุน

บทที่ 1 จิตวิเคราะห์กับการเมืองโลก
บทที่ 2 คิดกันใหม่เรื่องการเมือง (ระหว่างประเทศ) : จากอำนาจสู่เอ็นจอยเมนต์
บทที่ 3 อุดมการณ์ แฟนตาซี และ "วัตถุประเสริฐ" ของลัทธิเสรีนิยมใหม่ กับการพัฒนาระหว่างประเทศ
บทที่ 4 ซูเปอร์อีโก้ในฐานะ "เบื้องล่างอันหยาบโลนของกฎหมาย"
บทที่ 5 เมื่อความเป็นจริงไม่เรียล กับเรียล (ทั้งหลาย) ในความเป็นจริง
บทที่ 6 วาทกรรมสี่ประเภทของ Lacan หรือ "โครงสร้างก็ย่างก้าวบนถนน"
บทที่ 7 เศรษฐศาสตร์ความใคร่ราคะของการเหยียดสีผิว
บทที่ 8 การปฏิเสธวิกฤตการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ : "ฉันรู้ดี แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม" สู่ "ลัทธิเฟติชวันสิ้นโลก"
บทที่ 9 ทุนนิยม เอ็นจอยเมนต์ และการเมืองเชิงอัตลักษณ์