"ขอม" หมายถึงกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาที่ยาวนาน มีอารยธรรมที่มีการพัฒนาจนมีความยิ่งใหญ่เจริญรุ่งเรือง ขอมไม่ได้หมายถึงชื่อชนชาติหรือเชื้อชาติ แต่เป็นชื่อทางวัฒนธรรมขนบประเพณี หมายถึงกลุ่มคนที่รับวัฒนธรรมฮินดูจากชมพูทวีป ซึ่งภายหลังเปลี่ยนเป็นพุทธมหายาน ในความเป็นจริงแล้ว กลุ่มคนต่าง ๆ ตั้งแต่โบราณมีวิวัฒนาการเรื่อยมา จากการรวมกลุ่มกันไม่มาก จนพัฒนาขึ้นมาเป็นอาณาจักร แน่นอนว่าต้องมีผู้นำจนไปถึงเจ้าผู้ปกครองแผ่นดิน การปกครองจึงนำมาซึ่งอำนาจ นำมาซึ่งความเจริญรุ่งเรือง และจวบจนล่มสลายในที่สุด ขอมก็เช่นกัน

    หนังสือเล่มนี้ได้นำเสนอเรื่องราวของขอม ด้วยประวัติศาสตร์ความเป็นมา เหตุการณ์ในรัชสมัยต่าง ๆ ทั้งสิ่งที่ขอมได้ฝากไว้ สิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ทั้งที่มีอยู่ในประเทศไทย และประเทศใกล้เคียง บ่งบอกอาณาเขตความยิ่งใหญ่ ช่วงเวลาอันทรงอำนาจ กับทั้งสงครามที่มีกับสยาม หรืออิทธิพลขอมที่มีต่อไทยทางด้านต่าง ๆ ไม่ว่าภาษาหรือศิลปะ พร้อมหลักฐานของยอดนักบันทึก "โจวต้ากวน" ที่มีคุณค่ามากมายทางประวัติศาสตร์ และที่สำคัญคือหลักฐาน และเหตุผลที่ชี้ว่า ขอมโบราณ ไม่ใช่บรรพบุรุษของคนกัมพูชา แต่ขอมโบราณ นั้น คือบรรพบุรุษของคนไทย ของเรานี่เอง

- ประวัติศาสตร์ขอม
- เจ้าผู้ปกครองขอม-เขมร
- ปราสาทหินอันวิจิตรอลังการ
- ปราสาทพระวิหาร
- ปราสาทนครวัด
- ประสามนครธม
- ปราสาทบายน ปราสาทนาคพัน และปราสาทบาปวน
- ปราสาทบันทายศรี ปราสาทโลเลย
- ปราสาทบากอง และปราสาทพระขรรค
- ปราสาทพนมบาแค็ง ปราสาทปักษีจำกรง
ฯลฯ