หนังสือ "ฮุนจึงเหลา" หรือ "หอพิศวาส" เล่มนี้ เป็นนวนิยายอิงพงศาวดารจีน ผลงานอมตะของผู้เขียนสามก๊ก "ล่อกวนตง" ซึ่งได้พลิกแนวเขียนจากสามก๊กมาเป็นอีกรสหนึ่ง ซึ่งบรรยายถึงสังคมในปลายสมัยแผ่นดินถัง ซึ่งมีทั้งความรัก ริษยา พยาบาท อาฆาต การต่อสู้อันเผ็ดร้อน นับว่าครบทุกรส ควรค่าแก่การอนุรักษ์งานที่ดีเอาไว้ อีกทั้งอาจจะสามารถขยายวงการศึกษาวรรณคดีจีนให้กว้างขวางออกไปได้ไม่มากก็น้อย แท้จริงแล้ว คำอธิบายเรื่องที่ดีที่สุดของนวนิยายเรื่องนี้ ถูกเขียนเอาไว้แล้ว โดยผู้ประพันธ์ในช่วงท้ายเล่ม ดังนี้

    "หนังสือเรื่องนี้ เป็นตำนานคนดี คนชั่วสองประเภท เป็นคติให้เห็นว่า คนที่มีความกตัญญูกตเวทีต่อพระมหากษัตริย์และผู้มีคุณแล้ว ถึงจะได้รับความทุกข์เข็ญปานใดก็ดี ถ้าตั้งมั่นรักษาให้แน่วแล้ว ก็จักสงสัยไปไยว่า อันความดีนั้นจะไม่ช่วยบำราบความชั่วให้สิ้นไปได้ และคนชั่วที่มีนิสัยสันดานทรยศต่อเจ้านายและผู้มีคุณนั้น ถึงจะพยายามซ่อนเร้นเท่าใด ผลที่สุดก็ต้องได้ความพินาศไปเอง ตรงกับภาษิตที่ว่า จงดูตัวของตัวเองให้เห็นเสียก่อน แล้วจึงค่อยดูคนอื่นเขา ดุจคติตำนานเรื่องนี้เป็นตัวอย่าง นับว่าเรื่องนี้สอนใจได้เรื่องหนึ่ง"