ใครๆ ก็มีอดีตที่อยากลบทิ้ง กล่าวกันว่าถ้าไม่ผิดพลาดก็จะไม่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ แต่..ทำไมผมถึงต้องใส่ชุดแบบนั้นนะ...เฮ้อฤดูใบไม้ร่วง-ฤดูแสนเหงาที่เหมาะกับการถอนหายใจ ทว่า...ในห้องเรียนกลับครึกครื้นเต็มที่กับการเตรียมงานโรงเรียนที่กำลังจะมาถึง เพราะซอมบี้อย่างเขาพูดส่งๆ ไปว่า "จัดกลางคืนก็ดีนะ" กลับเป็นที่ถูกใจ จนงานโรงเรียนย้ายมาจัดกลางคืน!? เขาโดน "ฮารุนะ" ที่คึกสุดขีดมาเกาะแกะ "ยู" ก็บอกว่าอยากลงแข่งคาราโอเกะ แล้วก็มีคนแปลกๆ โผล่มา แถมยังเกิดเรื่องกับฮารุนะอีก ไม่ไหวแล้ว...นี่มันเป็นฤดูแสนเหงาตรงไหนกันเนี่ย?

Prologue "มะ...มัสตาร์ด ...บด ...บดด้วยเหรอคะ?"

บทที่ 1 "ไม่ใช่นะ ชนะแน่ๆ"
บทที่ 2 "เวลาจะถามชื่อคนอื่น เป็นมารยาทว่า ต้องถามด้วยภาษาสวาฮิลีนะยะ!"
บทที่ 3 "ไม่เอาค่ะ! ให้ตกลงบ่อหมักปุ๋ยไปซะยังดีกว่าเลยค่ะ"
บทที่ 4 "ไอ้คนไหนอยากตาย ก้าวออกมาข้างหน้า!"

Epilogue "ชื่อของฉันคือ—"