ลักษิกากับเพื่อนๆ ก็ออกตะลุยเที่ยวอียิปต์ ทัศนียภาพของทะเลทรายและโอเอซิสแสนงามทำให้ทุกคนมีความสุขกันมาก ขณะออกเดินทางต่อไปยังที่พักแรม จู่ๆ รถโฟร์วีลก็ถูกกลุ่มคนไม่ทราบฝ่ายขับรถไล่ตามแล้วล้อมเอาไว้ คนขับรถชาวเบดูอินพยายามพาทุกคนหนีจนรถไถลตกจากเนินทราย หญิงสาวกระเด็นออกไปนอกรถ เธอออกวิ่งสุดฝีเท้าและเดินวนเวียนอยู่ในทะเลทราย ในชั่วเสี้ยววินาทีที่กำลังจะหมดสติไปนั้นเธอเห็นชายชุดดำควบม้าตรงมาหาด้วยความเร็ว...ลักษิกาฟื้นขึ้นมาที่โรงพยาบาลในอีกหนึ่งอาทิตย์ให้หลังและจำเรื่องราวที่หายไประหว่างหนึ่งอาทิตย์ที่หายไม่ได้เลย และเมื่อกลับมาถึงเมืองไทยก็มีเหตุการณ์แปลกๆ เกิดขึ้นมากมาย หลังจากภาพของลักษิกาขณะสวมกำไลสการับและชุดโบราณขณะถูกพบตัวกลางทะเลทรายถูกสื่อตีพิมพ์ไปทั่ว สื่อทั้งไทยและเทศก็พยายามจะติดต่อขอสัมภาษณ์เธอ ที่ห้างสรรพสินค้า ลักษิกาได้เข้าไปในร้านขายสินค้าอียิปต์และพบกับเจ้าของร้านรูปงามชื่อ นูร์ แวบแรกที่สบตากัน หญิงสาวตกใจมากที่เขามีใบหน้าเหมือนชายชุดดำที่เธอคิดว่าเป็นภาพหลอนราวกับแกะ แม้ว่าเขาจะทำให้เธอกลัวอยู่บ้าง ทว่าเมื่ออยู่กับเขา ความทรงจำที่ขาดหายไปในช่วงหนึ่งอาทิตย์ที่เธอหายตัวไปนั้นกลับค่อยๆ ปรากฏขึ้นทีละน้อย แองกัสและฟาดิลพยายามลักพาตัวลักษิกาและนำกำไลสการับที่คิดว่าเป็นกุญแจทางเข้าสู่ขุมทรัพย์ในวิหารกลับไปอียิปต์ให้ได้ แต่นูร์ก็ปรากฏตัวขึ้นขัดขวาง กระสุนไปถูกขวดทรายที่ห้อยรอบคอทำให้มนตร์แห่งกาลเวลาคลาย ปลายนิ้วส่วนหนึ่งของนูร์ป่นเป็นผง เขาจึงรีบใช้มนตร์พาลักษิกาหายตัวไปต่อหน้าทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ สภาพร่างกายที่เสื่อมสลายต้องใช้เวลาในการฟื้นฟู จึงจำต้องบังคับให้ลักษิกาเก็บตัวอยู่ข้างกายไม่ห่างเพื่อความปลอดภัย แต่แองกัสก็ใช้แผนล่อหญิงสาวด้วยการจับตัวจันทราไปเพื่อต่อรองให้หญิงสาวยอมกลับไปอียิปต์ด้วยกันเพื่อตามหาขุมทรัพย์อีกครั้ง