"‘คฤหาสน์รัตติกาล’ แห่งนี้ราวดินแดนพิศวงเมื่อมันตั้งอยู่ในหุบเขาลึกที่แสงแดดส่องแทบไม่ถึง ซึ่งมีเจ้าของเป็นคู่พี่น้องฝาแฝดที่ไม่มีอะไรเหมือนกันสักอย่างนอกจากหน้าตา อภิมัญแฝดพี่นั้นบุคลิกเงียบขรึมเก็บตัวเพราะเป็นโรคแพ้แดด ส่วนแฝดน้องจักรวรกลับดูเป็นมิตรและมีไมตรีจิตอย่างยิ่งโดยเฉพาะผู้หญิง แม้ทุกอย่างที่ดำเนินไปจะดูเหมือนปกติ ทว่าไลลา พยาบาลสาวที่ถูกส่งมาที่นี่เพื่อดูแลเด็กๆ ซึ่งเป็นลูกของแฝดน้องกลับรู้สึกได้ว่าคฤหาสน์หลังนี้มันแปลกไปหมด เหมือนมีเรื่องอะไรไม่ชอบมาพากลมากกว่าที่เห็น กว่าจะทันรู้หล่อนก็ตกเป็นเชลยอยู่ในอ้อมแขนบุรุษแห่งรัตติกาลโดยไม่อาจปฏิเสธอันใดได้

“กรุณาพาฉันออกไปเถอะค่ะ คุณคงไม่คิดจะขังฉันไว้แบบนี้หรอกนะ”
ดวงตาสีเข้มของอีกฝ่ายมองตามการเคลื่อนไหวของหล่อนทุกอิริยาบถอย่างพอใจ
เสื้อนอนตัวบางนั้นบังอะไรแทบไม่ได้จนไลลาต้องยกมือขึ้นกอดอก นึกโมโหตัวเองที่หยิบเสื้อตัวนี้มาใส่นัก"