หนังสือเล่มนี้มุ่งแสดงให้เห็นถึงการก่อตัวของระบบความรู้ทางการแพทย์สมัยใหม่ในสังคมไทย ตลอดจนกระบวนการที่การแพทย์สมัยใหม่ของตะวันตกกลายเป็นเครื่องมือของอำนาจรัฐไทยทั้งในแง่ความคิด โครงสร้าง สถาบัน และนโยบาย กล่าวโดยสรุปแล้วก็คือ ต้องการแสดงให้เห็นว่าเชื้อโรคได้สร้างชาติขึ้นมาได้อย่างไร และการควบคุมเชื้อโรคกลายเป็นเครื่องมือในการสร้างวินัยให้แก่พลเมืองของชาติได้อย่างไร ความคิดในเรื่องเชื้อโรคได้เดินทางเข้ามาในสังคมไทยพร้อมกับโรคระบาด ซึ่งแพร่กระจายตัวออกไปอย่างรวดเร็วตามเส้นทาง และวิวัฒนาการของเทคโนโลยีการคมนาคม ในด้านหนึ่งความคิดเรื่องเชื้อโรคได้กลายเป็นรากฐานทางความคิดสำคัญให้กับรัฐในการดิ้นรนต่อสู้กับ "ศัตรูที่มองไม่เห็น" 

    และในอีกด้านหนึ่งก็ได้กลายเป็นเหตุผลในการสร้างความชอบธรรมในการเข้าไปควบคุมดูแลร่างกายของพลเมือง ซึ่งมีเป้าหมายสูงสุดเพื่อให้สร้างพลเมืองที่มีสุขภาพพลามัยที่เข้มแข็ง ใช้ชีวิตอย่างมีเหตุผล และมีอรรถประโยชน์สูงสุดในทางการผลิต โดยมีโรงพยาบาลเป็นกลไกทางความรู้และทางอุดมการณ์สำคัญที่ทำให้ความคิด เรื่องการจัดการกับร่างกายของพลเมืองมีความเป็นไปได้

- กำเนิด "เชื้อโรค" : ความรู้ทางการแพทย์ "ก่อนสมัยใหม่" ของตะวันตกในสังคมไทย
- "สรรพเยิมไมโคร๊บ" : ว่าด้วยเชื้อโรคหนูและยุงในประวัติศาสตร์สังคมไทย
- เรือนร่างที่ถูกทำให้เชื่องแล้ว : พลเมือง, สถาบันความรู้, รัฐเวชกรรม และโครงการร่างกาย
- รัฐเวชกรรม : จากโรงพยาบาลสู่โครงการสาธารณสุขมูลฐาน
- บทสรุป
- คำสัญญาของกิเลส : การเมืองเรื่องสุขภาพกับวาทกรรมของศีลธรรมในช่วงทศวรรษ 2490-2550