หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลงกว่า 3 ทศวรรษ โทมิโกะ ฮิกะ พนักงานบริษัทเอกชนอเมริกัน เอ็กซเพรสได้พบภาพถ่ายภาพหนึ่งในหนังสืออังกฤษ ภาพนั้นคือเด็กหญิงสวมเสื้อผ้าขาดกะรุ่งกะริ่ง มือชูธงขาว และหันหน้ามายิ้มให้กล้อง ทันทีทันใดความรู้สึกอัดอั้นตันใจ โศกเศร้า และถวิลหา ที่เธอเก็บงำไว้ในใจมานานปีก็ทะลักล้นออกมาราวกับสายน้ำเชี่ยวกราก ภาพนั้นคือตัวเธอเอง...โทมิโกะเด็กหญิงวัย 7 ขวบ ที่ต้องสูญเสียแม่ พ่อ พี่ชาย และต้องพลัดพรากจากบ้านอันเนื่องมาจากการสู้รับครั้งสำคัญในสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งใช้โอกินาวาบ้านเกิดของเธอเป็นสมรภูมิ   

    หลังจากได้เห็นภาพนั้น โทมิโกะก็ตัดสินใจบอกเล่าความจริงที่เธอประสบให้โลกได้รับรู้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้เห็นว่าในขณะที่ทหารสองฝ่ายรบพุ่งอยู่ในสมรภูมิ ประชาชนผู้ไร้อาวุธต้องกระเสือกกระสนเอาชีวิตรอด ทั้งๆ ที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการก่อสงคราม ชะตากรรมของเด็กหญิงวัย 7 ขวบ ที่ต้องดิ้นรนหาทางเอาตัวรอด ทำให้ต้องยิ้มทั้งน้ำตา และรู้ซึ่งถึงคำกว่าวที่ว่า ในสงครามยังมีความรัก ความเห็นอกเห็นใจ และมนุษยธรรม!

- โอกินาวา ดินแดนแสนสงบสุข
- เข้าขบวนผู้อพยพ
- เพื่อนๆ ของฉัน
- จากถ้ำนี้...สู่ถ้ำโน้น
- โชคชะตาพาให้พบ
- ภารกิจต้องเสร็จสิ้น
- ตามหาช่างภาพ

หนังสือที่สมาคมห้องสมุดอเมริกัน ยกย่องให้เป็นหนังสือแนะนำสำหรับเยาวชน