คนสวย... หยาดฟ้ามาดินขนาดไหน หุ่นสะเด็ดเอ็กซ์สะบึมปานใด "เบนจามิน" เจอะเจอพบผ่านมาเยอะ เจนสนาม ชำนาญเวที ทว่า... "พราวพิลาส" ผู้หญิงสาว...สวย...และมีเสน่ห์ไม่น้อยไปกว่าผู้หญิงคนใดในโลกใบนี้ แต่ข้อแม้ที่เธอหยิบยื่นให้ มันขัดใจสุภาพบุรุษที่ไม่เคยต้องใช้กำลัง! บังคับ! ขัดขืนใจใครแบบเขาให้แทบกระอัก อยากจะได้อยากจะกินใจแทบขาด หว่านเพชรเม็ดเท่าไข่นกกระจอกเทศ สาวเจ้ากลับไม่ยอม ไม่สน ซ้ำเมินหน้าหนี งานนี้เห็นทีต้องละทิ้งทัศนคติความเป็นสุภาพบุรุษขว้างทิ้งกลางทะเลทรายให้เม็ดทรายกลบมันให้มิด หันมาคิดใหม่ทำใหม่ "ถ้าไม่ให้จะบังคับ ถ้าไม่รักจะจับปล้ำทำเมียเสียให้เข็ด" เขาว่า เริ่มต้นด้วยร้ายลงท้ายด้วยรัก สำหรับเธอ กลับเริ่มต้นด้วยกัดลงท้ายด้วยกอด แล้วเธอจะรอดน้ำมือพ่อหนุ่มแดนทรายไปได้สักกี่น้ำ

    พราวพิลาสคิดอย่างหนักใจ คนอะไร...ท่าทางการแสดงออกเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว แต่เผลอทีไรเป็นได้คว้าตัวเธอเข้าไปไว้ในพันธนาการของเขาอยู่ร่ำไป แล้วข้อแม้ที่เธอตั้งไว้เพื่อบังคับตัวเองและตีกรอบหัวใจจะใช้ได้ผลกี่มากน้อยแค่ไหน ในเมื่อคนตั้งปณิธานพาลใจสั่นไปกับอ้อมแขนอุ่นทุกครั้ง คิดแล้ว...เหนื่อยหัวใจจริง งานนี้ถ้าไม่จบที่จากพราก ก็จบที่เตียงเห็นๆ แบบไม่ต้องคอนเฟิร์มหรือให้หมอฟันธง คิดแล้วเธอชักปลง!