มีผลย่อมมีเหตุ เรื่องราวอันซับซ้อนวุ่นวายนี้ บางทีอาจถูกกำหนดเอาไว้แต่แรก เทพเอ้อร์หลางตายอีกแล้ว...แต่อย่าคิดว่าแค่ตายสักครั้งสองครั้งจะได้ไปสบาย เพราะท่าทางเพื่อนแค้นอย่างเทียนอวี่จะไม่ยอมให้เขาอยู่อย่างสงบง่าย ๆ แล้วดันเล่นอะไรไม่เล่น เอาวิญญาณเขาไปใส่ร่างใครไม่ใส่ ดันเป็นร่างของจอมมารเหนือจอมมาร เอาเข้าไป...สนุกพอไหม ให้เทพปราบมารไปเป็นจอมมาร...นี่มันจะให้นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวไหนเนี่ย ลำพังเรื่องตัวเองก็ยุ่งพอแล้ว ข่าวเรื่องศิลาสร้างโลกก็ดั๊นหลุดออกไปด้วยฝีมือใครไม่รู้ งานนี้วุ่นวายซับซ้อนสับสนปนเปจนน่าปวดหัวยิ่งกว่าขึ้นรถไฟเหาะตีลังกาสามสิบรอบอีก ทั้งสวรรค์ มนุษย์ มาร ปิศาจเข้าร่วมกันอย่างสนุกสนานราวกับจัดงานฟูลมูลปาร์ตี้ เอาเถอะ...เมื่อเกิดผลเช่นนี้ ก็ต้องย้อนกลับไปที่เหตุ ความรัก ความผูกพัน ความแค้น ก่อเกิดเป็นสายใยอันซับซ้อนสับสน ต้องเสียเวลาแก้กันให้วุ่นวายไปหมด หวังว่าจบงานนี้ นายตรัยจะได้มีชีวิตอย่างสงบสุขเสียทีน้า...เฮ้อ!