“เทศกาลระทึกขวัญ” เล่มนี้ เด็กทั้งสามจะต้องปลอมตัวเป็นมนุษย์ประหลาด เพื่อเข้าไปในบ้านมนุษย์ประหลาดของมาดามลูลู่ แม้ว่าจะต้องทนต่อการเป็นตัวตลกให้ผู้ที่เข้ามาชมการแสดงหัวเราะเยาะ และเกือบจะตกเป็นอาหารอันโอชะของสิงโตดุร้ายที่พร้อมจะเข้าขย้ำเหยื่อตลอดเวลา เพื่อหลีกเลี่ยงความอึดอัดไม่สบายนี้ คงจะดีกว่า ถ้าไม่กล่าวถึงส่วนผสมที่ชวนให้เสียขวัญของเรื่อง โดยเฉพาะแผนที่อันสับสน คนที่ถนัดทั้งมือขวาและมือซ้าย ฝูงชนที่ควบคุมไม่อยู่ กระดานไม้ และชาโบทารกหมาป่า

    รวมทั้ง (ว.ฟ.ด.) ซึ่งยังคงเป็นอักษรย่อที่มีเงื่อนงำอีกเช่นเคย   พวกเด็ก ๆ ก็ยังไม่อาจรู้ได้ว่าอักษรย่อนี้จะไขปริศนาที่พวกเขาเฝ้าตามหาอยู่หรือไม่ แต่ความโชคดียังเข้าข้างเด็ก ๆ อยู่เสมอ แม้พวกเขาจะต้องตกอยู่ในความโชคร้าย มาดามลูลู่ได้ให้เงื่อนงำบางอย่างแก่พวกเขา ทั้งสามจะต้องฟันฝ่าโชคร้ายกันต่อไป แม้ความหวังจะยังริบหรี่อยู่ก็ตาม