ในทุ่งหญ้าเเละเนินเขาที่เปล่าเปลี่ยวนี้ ความสงบของเธอผสมกลมกลืน ไปกับธาตุที่เธอกำลังกรายเข้าไปเยือน เรือนร่างกลมกลึงที่เเฝงเร้น กลายเป็นส่วนหนึ่งของฉากธรรมชาติ เเละบางครั้งคราวจินตนาการของเธอก็เข้มข้น จนทำให้ธรรมชาติรอบกลายเป็นส่วนหนึ่งในเรื่องราวชีวิตของเธอ กระเเสลมเเรงที่ควรญครางอยู่ระหว่างตุ่มอ่อนที่ห่อตัว อย่างเเน่นหนาของต้นไม้ หรือระหว่างเปลือกที่ห่อหุ้มกิ่งไม้ฤดูหนาว เป็นตำหนิอย่างน่าขมขื่นใจ ส่วนวันที่เปียกชื้นนั้นเล่าก็เปรียบได้กับความโศกเศร้าในใจของใครบางคนที่มีคุณธรรมผู้เศร้าใจไปกับความอ่อนเเอของเธอ

    ร่องรอยขนบประเพณีเดิม ทั้งภาพเเละเสียงของผู้ตนล้วนไม่เห็นใจเธอ เป็นม่านหมอกศีลธรรมสำหรับหลอกเด็ก ทำให้เธอหวั่นหวาดอย่างขาดเหตุผล ขณะเดินไปท่ามกลางหมู่นกที่หลับอยู่บนรั้วเเละในพุ่มไม้ ขณะมองกระต่าย วิ่งไล่เล่นอยู่กลางทุ่งใต้เเสงจันทร์ หรือยืนอยู่ใต้คาคบไม้ที่ไก่ฟ้าจับคอน เทสส์รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนผิดที่ล่วงล้ำเข้าไปในที่สถิตของผู้บริสุทธิ์ เธอถูกกระทำให้กลายเป็นคนที่ทำลายกฎเกณฑ์ที่สังคมยอมรับ เเต่เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองวิปริตไปจากกฎของธรรมชาติ

- ตอนที่หนึ่ง วัยสาว
- ตอนที่สอง สิ้นสาว
- ตอนที่สาม ชิงรัก
- ตอนที่สี่ ผลจากนั้น
- ตอนที่ห้า ผู้หญิงต้องชดใช้
- ตอนที่หก คนบาปกลับใจ
- ตอนที่เจ็ด ลงเอย