"มันตรัย" ราชปุโรหิต ผู้มีกิตติศัพท์เป็นที่ระบือทั่วแผ่นดินใกล้ไกล เป็นผู้สามารถติดต่อเชื่อมถึงได้ ไม่ว่าสวรรค์เบื้องบนและนรกเบื้องต่ำ เป็นผู้เต็มไปด้วยอำนาจ กฤติยามนต์ดำ มายามืด เป็นปราชญ์ของปราชญ์ เป็นพ่อมดของพ่อมด และเป็นแทบทุกสิ่งทุกอย่างในมหาอาณาจักร "นิทรานคร" เว้นไว้แต่ประการเดียวเท่านั้น ประการเดียวที่มันตรัยผู้ทรงอำนาจเหนือฟ้าจรดดินไม่สามารถจะบันดาลได้ สิ่งนั้นคือ...ไม่สามารถจะเป็นที่เสน่หาของมกุฎราชกุมารี "พันธุมวดี" นางพญาแห่งนครหลับ ด้วยดวงจิตอันโลดเถลิงไปด้วยไฟแห่งโมหะและโลภะ ด้วยดวงใจอันไม่อาจหยั่งถึงอานุภาพแห่งรักที่ฤทธานุภาพใดในสามโลก จะบังคับก็หาไม่ แลกอปรไปด้วยความริษยาอาฆาต ความล่มสลายแห่งนิทรานครจึงอุบัติ! อุบัติด้วยน้ำมือหฤโหดของราชปุโรหิตมันตรัย แลความอำมหิตแห่งมหิทธิฤทธิ์มืดมิดนั้น ยังครอบคลุมอีกนับพันหมื่นปี

    เมื่อความล่มสลายแห่งนิทรานคร ไม่ใช่ความสูญสิ้นแห่ง "มัน" ! วิญญาณร้ายยิ่งแกร่งกร้าว ฤทธาแห่งมนต์มืดยิ่งเพิ่มพูน วิญญาณทุกดวงแห่งนิทรานครถูกจองจำกักขัง และวนเวียนไม่รู้ผุดรู้เกิด ความหฤโหดที่มิมีสิ่งใดเทียบได้ด้วยกฤติยามนต์ มายามืด ที่พ่นผ่านมโนจิตอันน่าสยองเกินคำบรรยาย ทำให้ทุกวิญญาณมีร่างสิงสู่...หากร่างนั้นมิใช่สัตว์ ร่างนั้นมิใช่คน อีกทั้งไม่ใช่ธรรมชาติด้วย "ร่าง" ไม่มีคำจำกัดความ แล "วิญญาณ" ต้องถูกจองจำ! นี่แหละ อำนาจที่ท้าทายทุกอำนาจแห่งสามโลกของ "จอมผีดิบมันตรัย"