ผมเป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมปลายที่เปิดตัวเป็นนักเขียนกับสำนักพิมพ์เดงเกกิบุนโกะได้สำเร็จ หลังจากพักการเรียนไปหนึ่งปีเพื่อการเขียน และเธอ "นิตะโดริ เอริ" ที่ผมได้พบในโรงเรียนที่เพิ่งย้ายเข้าไป คือนักพากย์หน้าใหม่ ซึ่งรับบทพากย์ในอนิเมที่สร้างจากผลงานของผม พวกเราเก็บเรื่องงานของตัวเองเอาไว้เป็นความลับจากคนในโรงเรียนก็จริง แต่นิตะโดริเป็นคนดังในชั้นเรียน ส่วนผมเป็นพวกหัวเดียวกระเทียมลีบ...โอกาสเดียวของพวกเราที่จะได้คุยกันคือทุกวันพฤหัสบดี ตอนนั่งอยู่บนที่นั่งข้างกันบนรถไฟสายด่วนพิเศษมุ่งหน้าไปอัดเสียงอนิเมเท่านั้น เพื่อให้แสดงได้ดียิ่งขึ้น เธอจึงขอถามเกี่ยวกับงานของนักเขียน แต่ในระหว่างนั้น ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้? เรื่องราวจนถึงช่วงเวลาสุดท้ายก่อนผมหมดสติ เรื่องราวที่ราวกับภาพย้อนหลังก่อนความตาย...

บทนำ "ความทรงจำ"
บทที่ 1 "10 เมษายน ผมได้พบกับเธอ"
บทที่ 2 "17 เมษายน ผมถูกเธอถาม"
บทที่ 3 "24 เมษายน ผมเล่าให้เธอฟัง"
บทที่ 4 "1 พฤษภาคม ผมบอกให้เธอรู้"