"เพลินตา" ...ความรักเริ่มแตกยอดอ่อนในหัวใจ แต่ยังไม่ทันจะผลิบานเต็มที่ก็ต้องเด็ดมันทิ้ง เพราะคนที่เธอให้ใจมีใครอีกคนอยู่เคียงข้างเสมอ บางทีการถอยออกมาเสียแต่ตอนนี้อาจทำให้เธอ...ตัดใจได้ง่ายขึ้น ธนุส... เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอผู้สดใสร่าเริงถึงเปลี่ยนไป ปิดกั้น ห่างเหิน พาให้รู้สึกผิดแผก จึงอยากจะเรียกคืนเธอคนเดิมให้ได้ใกล้ชิดกันเหมือนที่แล้วมา แต่พอลงมือทำดังใจ ผลกลับเป็นการยั่วยุให้เธอโกรธทุกที

    "อัยยา" ...คนที่เธอรักมากทั้งสองคนหักหลังเธอ มันทรมานเสียจนแทบหายใจไม่ออก สิ่งเดียวที่คิดได้ตอนนี้คือการหนี... หนีไปที่ไหนสักแห่งเพื่อสมานแผลใจ "คราม" ...เขาเหนื่อยกับการเป็นของตาย หัวใจเริ่มล้ากับการรอคอยว่าสักวันเธอจะหันมามอง เขาเป็นเหมือนคนโง่ที่ยอมให้อีกฝ่ายหลอกใช้ แต่สิ้นสุดกันที นับจากนี้เขาขอลืมเธอ จะไม่มีคนโง่คนนั้นอีกต่อไปแล้ว พวกเขาและเธอต่างหอบเอาความรู้สึกสงสัยและปวดร้าวข้ามฟ้ามายังสิงคโปร์ ประเทศเล็กๆ ซึ่งไม่มีใครคาดคิดเลยว่าจะกลายเป็นสถานที่แห่งความทรงจำ เมื่อหัวใจอันแสนสับสนและบอบช้ำพบเจอคำตอบที่เฝ้าถามถึง ได้รับการเยียวยาจนแผลสมานตัว รวมถึงค้นพบว่าใครกันคือคนที่พรหมลิขิตกำหนดมาเพื่อเราจริงๆ