นิทานเวตาลมีลักษณะเป็นนิทานซ้อนนิทาน กล่าวคือ มีนิทานย่อยหลายเรื่องซ้อนอยู่ในนิทานเรื่องใหญ่ โครงเรื่องของนิทานเวตาลล้วนเป็นโครงเรื่องง่ายๆ ตรงไปตรงมา และมีการดำเนินเรื่องตามลำดับเวลา ทำให้ผู้อ่านสามารถติดตามเรื่องได้ โดยไม่สับสนโครงเรื่องของนิทานทั้งเรื่องใหญ่และ เรื่องย่อยล้วนสร้างขึ้นเพื่อสอนคติธรรมในการดำเนินชีวิต การที่เรื่องจบลงด้วยปริศนาชวนให้คิดแก้ไข นับเป็นการเพิ่มพูนทั้งสติปัญญาและ ไหวพริบของผู้อ่านได้อีกทางหนึ่ง

โลกรู้จักอมตะนิทานเรื่องนี้ เมื่อต้นคริสศักราช 1200 นามผู้แต่งแต่เดิมคือ ศิวทาส ผู้เผยแพร่คือ ชัยปุระราชา และ เซอร์ อาร์. เอฟ.เบอร์ตัน ในอีก 500 ปีถัดมา อีก 200 ปีให้หลัง พระนิพนธ์กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ชิ้นเอกชื่อ "นิทานเวตาล" ก็ปรากฎขึ้นในปี พ.ศ.2461 เป็นแม่พิมพ์ของนิยายมหัศจรรย์ทุกเรื่องในโลกปัจจุบัน

- กำเนิดตำนาน
- ผลไม้อำมฤต
- อสูรปัถพีบาล
- นางระบำทำลายญาณ
- ศพพูดได้บนกิ่งอโศก
- ปัทมาวดี เจ้าหญิงจอมอุบาย
- โสมิกา นกขุนทองของจันทราวดี
- รัตนาวดี ภรรยาผู้เคราะห์ร้าย
- นางชัยศิริและศรีทัต
- วีรพล ขุนศึกผู้ซื้อสัตย์
ฯลฯ