มาโมรุ นักเรียนมัธยมปลายอาศัยอยู่กับลุงและป้า เนื่องจากพ่อหายตัวไปพร้อมกับข้อหายักยอกเงินหลวง ส่วนแม่เสียชีวิต อยู่มาวันหนึ่ง ลุงของเขาซึ่งมีอาชีพขับแท็กซี่ถูกจับในข้อหาขับรถชนคนตายโดยประมาท ตอนนั้นเองที่มาโมรุได้รับโทรศัพท์ลึกลับ “ขอบคุณที่ฆ่าโยโกะ ซุงาโนะ มันสมควรตายอยู่แล้ว” มาโมรุจึงออกสืบหาและได้ค้นพบว่าคดีของโยโกะเกี่ยวพันอีกหลายกรณี ซึ่งล้วนเป็นการตายที่สังคมเข้าใจว่า ‘ฆ่าตัวตาย’ เช่นกัน คือ คดีผู้หญิงกระโดดตึก และคดีผู้หญิงกระโดดให้รถไฟใต้ดินทับ ซ้ำยังพัวพันกับหญิงสาวชื่อทากางิ คาสุโกะซึ่งกำลังจะถูกฆ่า โดยชายลึกลับกับวิธีการฆ่าที่แสนประหลาด

บทนำ
บทที่ 1 จุดเริ่มต้น
บทที่ 2 สงสัย
บทที่ 3 เหล่านางฟ้าที่หวาดกลัว
บทที่ 4 สายโซ่ที่เชื่อมโยง
บทที่ 5 แสงสว่างที่มองไม่เห็น
บทที่ 6 ชายผู้มีเวทมนตร์
บทส่งท้าย คนสุดท้าย

มิยาเบะหลงใหลเสน่ห์ของนิยายสืบสวนมาตั้งแต่เด็ก แต่ในสมัยนั้นฝีไม้ลายมือการเขียนของเธอไม่ได้โดดเด่นไปกว่าเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันเท่าใดนัก มีเพียงครูสอนภาษาญี่ปุ่นช่วงมัธยมเพียงคนเดียวที่เคยชมงานเขียนของเธอว่าแสดงพรสวรรค์ออกมาอย่างชัดเจน ถึงแม้ว่างานเขียนประเภทบทวิจารณ์เธอจะทำได้ไม่ถูกต้องนัก แต่สิ่งที่เธอเขียนมักคำนึงถึงคนอ่านมากกว่า ดังนั้นสิ่งที่เธอจะเป็นจึงไม่ใช่นักวรรณคดี แต่คือนักเขียนนิยาย