เมื่อ "รักแท้" บอกว่ารักคือการให้ รักมิใช่การครอบครอง และหากคิดจะครอบครองก็ควรได้ทั้งตัวและหัวใจ แต่สำหรับรักของ "ภัทรวดี" กลับกลายเป็นว่า "รักคือการให้ก็จริง" แต่เมื่อรักต้องผิดหวัง การแย่งชิงและฟาดฟันเพื่อให้ได้มา ก็สร้างบาดแผลและรอยร้าวให้เกิดขึ้นได้มากมาย และเพราะ "รัก" เป็นเช่นนั้น จึงทำให้เด็กสาวฝาแฝดคู่หนึ่ง ต้องพลัดพรากจากกัน แต่สายเลือดดุจสายในรัดรึงเหนียวแน่นและผูกพัน ความเคียดแค้น ชิงชังใดๆ ก็ไม่อาจทำให้ความผูกพันนั้นสูญสิ้นไปได้

    "ปาณิศา" ...ตะวัน...แฝดผู้พี่ที่ถึงแม้จะเติบโตมาท่ามกลางความแร้นแค้น แต่ก็ได้รับความอบอุ่นอย่างเหลือล้นจากแม่ผู้อารี ผิดกับ "ปาลิตา" ...ฟ้า...แฝดผู้น้องที่แม้จะมีชีวิตอยู่ท่ามกลางความร่ำรวยและสุขสบาย แต่นั่นก็ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง และเมื่อโชคชะตานำพาให้ทั้งสองพี่น้องมาพบกัน ปฏิบัติการสร้าง "รักแท้" จึงเกิดขึ้น เมื่อสองสาวเรียนรู้ที่จะรักเพียงเพื่อรัก รักของ "ฟ้ากับดนัย" จึงเป็นรักที่เอื้ออาทร พร้อมจะร่วมทุกข์สุขไปด้วยกัน ส่วนรักของ "ตะวันกับภากร" เป็นรักที่ห่วงใย พร้อมจะให้และถนอมรักษาความรักครั้งนี้ไว้อย่างมั่นคง ให้สมกับที่รอคอยเพื่อจะพบกันมาตลอดชีวิต!