การรุกคืบของสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่ กินพื้นที่และเวลาของคนชนบทไปเกือบทั้งชีวิต เวลาที่เหลืออยู่น้อยนิดในบั้นปลาย คือการเป็นผู้เฒ่าปลดเกษียณ อยู่เฝ้าบ้าน ไปวัด และเลี้ยงหลาน   บนที่ดินมรดกซึ่งเหลืออยู่ร่อยหรอ ติดจำนอง และแห้งแล้ง... "แก้วตาของยาย" จึงไม่ใช่แค่เรื่องตากับยาย หรือหลานกับปู่ย่าตายาย หากแต่คือสังคมปฐมภูมิ และทุติยภูมิทั้งระบบ แม้จะไม่ใช่เครือญาติ ต่างชาติพันธุ์ แต่เมื่อมาอยู่ร่วมในบริบทของหมู่บ้านก็ย่อมเกี่ยวดองโดยปริยาย...ซึ่งผู้เขียนได้ถ่ายทอดเรื่องราวที่เคยได้เห็นแถวบ้าน เล่าผ่านบทกวีที่เต็มไปด้วยความละเอียดอ่อน พลิ้วไหว บางเรื่องราวจะทำให้คุณเกิดความรู้สึกร่วมไปกับเนื้อหาเลยทีเดียว

ภาค 1 วิถีแห่งไออุ่นยายบุญเย็น
- ลมทุ่งและแดดเที่ยง
- ถิ่นเก่าที่เขาเกิด
- เคียวจันทร์
- ฤดูปักดำแห่งอดีต
- ยายบุญเย็น
ฯลฯ

ภาค 2 ใจเดียวสิ้นแล้วซึ่งแก้วตา
- ตามารถไฟ
- ฝันเดือนกรกฎาคม
- เพราะกบมันร้อง
- บุญบ้องแบ๊ว
- ตลาดสด
ฯลฯ