"ปราการร้ายซ่อนใจรัก" 
    ร้ายซ้ำร้าย รักย้ำรัก แค้นนี้ต้องชำระ...กี่ภพ กี่ชาติ ปราการออกปาก เขาจะตามจองเวร แต่แล้วเรื่องร้ายๆ กลับกลายเป็นเรื่องรัก ๆ สิ่งเลวร้ายในชีวิตของเธอ เขามี่วนร่วมด้วยครึ่งหนึ่งแม้จะด้วยความเข้าใจผิดก็ตาม แต่มันก็เพราะเขา เช่นเดียวกับอาการหวาดผวา เสียงกรีดร้อง และฝันร้ายที่ตามหอกหลอนให้เธอทุกข์...เขาไม่ใช่เจ้าชายในฝัน หรือถ้าใช่ก็คงเป็นเจ้าชายปีศาจที่มาพร้อมหมอกควันสีดำ แล้วสำหรับเขาล่ะ จากผู้ชายใจดีขี้เล่นกลับกลายเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น ก็เพราะเธอมีส่วนครึ่งหนึ่งไม่ต่างกัน ซ้ำยังมีของฝากของที่ระลึกที่ติดตัวติดตาเขาไปจนกว่าจะหมดลม สิ่งที่เธอฝังหัวเขาไว้ไม่ใช่รักหรือใคร่ แต่เป็น "กระสุน" ในเมื่อเธอคือหนึ่งในความร้ายเขาก็จะร้ายตอบ แต่ไฉนร้ายไปร้ายมา กรงขังผู้หญิงบ้าและขยันกรีดร้องกลับกลายเป็น "บ้านซ่อนรัก" ไปเสียได้ก็ไม่รู้

    "ทัณฑ์รักรานใจ" 
    สุ้มแค้น...ไว้รอรัก การแก้แค้นคนที่เรารัก เพราะเขาทำให้เราเจ็บ...เป็นเรื่องผิดหรือเปล่า? ประโยคนี้เป็นจุดเริ่มต้นของนิยายเรื่องนี้ในโลกของความรัก คงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่าการถูกตัดสัมพันธ์ ถูกทำร้ายหัวใจและทอดทิ้งไปโดยไม่มีเหตุผล และที่เจ็บปวดยิ่งกว่านั้นคือ ผู้หญิงที่ทำเช่นนั้นกับเขา ยังกลับมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง ในฐานะภรรยาใหม่ของพ่อ เพียงแค่นี้ก็รู้สึกเจ็บจุกแทนกรพเอกแล้วว่าไหมค่ะ แต่ลึก ๆ แล้วตลอดเวลาที่อ่านเรื่องนี้ก็อดหวาดเสียวแทนนางเอกของเราไม่ได้ ลุ้นตามตลอดว่าเธอมีเหตุผลอะไรที่ทิ้งผู้ชายที่แสนจะเพอร์เฟกต์ไป แล้วกลับมาอีกครั้งในฐานะเมียของผู้ชายที่แก่คราวพ่อ เรื่องนี้มันต้องมีเงื่อมงำ แต่กว่าจะสาวเข้าไปถึงเงื่อนงำนั้น เธอจะเอาตัวรอดจากเงื้อมมือของคน (เคย) รักได้หรือไม่ ในเมื่อเขาหอบความเจ็บปวดไว้รอชำระกับเธออย่างเต็มพิกัด