"แม่น้ำที่สาบสูญ" กวีนิพนธ์เล่มล่าสุดจากปลายปากกาของ "เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์" กวีซีไรต์และศิลปินรางวัลศิลปาธร เชิญชวนให้ผู้อ่านเดินทางข้างใน สำรวจชีวิตจิตใจ ก่อนจะเดินทางข้างนอก ข้ามแม่น้ำสุพรรณ แม่น้ำรันตี แม่น้ำบีคลี่ แม่น้ำซองกาเลีย แม่น้ำโขง ผ่านฮาลองเบย์ ทะเลรอบเกาะบาหลี ไปหยุดยืนริมฝั่งแม่น้ำคงคา เพื่อสดับฟังท่วงทำนองของชีวิต ผู้เขียนได้บอกเล่าเรื่องราวแห่งยุคสมัยอย่างร้าวราน อย่างโหยหา อย่างอาลัย วิถีชีวิต ความเชื่อ ความศรัทธา การเมือง ศาสนา และความรัก ได้รับการถ่ายทอดผ่านภาวะกวีที่ดื่มด่ำ ลึกล้ำ ซึ่งกลั่นกรองจน "ง่ายและงาม" 

    แม้โลกแห่งความจริงจะเคลื่อนออกห่างจากโลกในอุดมคติ และแม่น้ำบางสายอาจสาบสูญทางรูปธรรมหรือนามธรรมแต่กวีนิพนธ์ของ "เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์" นั้นเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ เป็นตัวอักษรที่มีชีวิตเพื่อหล่อเลี้ยงใจผู้คนของยุคสมัย ดังคำกวีที่เปี่ยมด้วยความหวัง "โลกข้างในมั่งคั่งดั่งตาน้ำ" ในแสงแดดสีทองใช่ของใคร สว่างไสวในเราเท่าเท่ากัน

- มาจากดิน
- ชีวิตสร้างด้วยกวีนิพนธ์
- อยู่กับดิน
- ในสวนสมมุติ
- ระหว่างทาง
- ลำนำแห่งลำน้ำ
- ฉันเขียนเพราะกังขา
- ฉันจะเขียนหรือคำนึงใดได้
- คืนสู่ดิน