เพื่อปกป้อง "เซิ่งหมินโอว" พี่ชายต่างสายเลือดที่ตัวเองรัก "ลู่เฟิง" ไม่เคยเสียใจเลยที่ต้องกลายเป็นฆาตกร แม้จะต้องทิ้งอนาคตอันสดใสไปก็ตาม ทว่าสิบปีที่ถูกริบอิสรภาพ ต้องเผชิญกับความยากลำบากอยู่ในคุก ทำให้ลู่เฟิงต้องฝืนทนความมืดมนในอารมณ์ ทั้งความโหยหาต่อผู้เป็นพี่ และความเสียใจที่ทำให้แม่ต้องผิดหวัง แต่เมื่อได้รับอิสรภาพในสิบปีต่อมา เขากลับต้องตรอมตรมกับอาการป่วยหนักของแม่ และเธอก็อาจมีชีวิตได้อีกไม่นาน แถมพี่ชายที่เขารักเสมอมา ยังไม่ไยดีต่อเขาเลยสักนิด ทั้งเหยียบย่ำซ้ำเติมอย่างไร้เยื่อใย ลงมือลงไม้กับเขาอย่างไม่ปรานี ลู่เฟิงพลันเกิดความรู้สึกว่าโลกใบนี้ช่างโหดร้ายต่อเขาเหลือเกิน...

    แต่ในความโชคร้าย ใช่ว่าจะไร้ความโชคดี อย่างน้อยมิตรภาพของกลุ่มคนจากห้องขังหมายเลข 67 ก็เรียกได้ว่าเป็น "มิตรแท้" ที่ทำให้ "ลู่เฟิง" ใช้ชีวิตต่อไปในเมืองชิงวานได้ ส่วนในด้านความสัมพันธ์ของเขากับ "เซิ่งหมินโอว" ไม่ว่าเมื่อใดที่เขาพยายามจะตัดใจจากอีกฝ่าย กลับเกิดเรื่องที่ทำให้เขาต้องกลับไปพัวพันกับคนคนนั้นทุกที หนำซ้ำคนที่แค่อ้าปากก็ถากถางก่นด่าเขามาโดยตลอด กลับ "จัดหนัก" ทุกทีที่เขาใกล้ชิดกับคนอื่น ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นชายหรือหญิง นั่นจึงทำให้ลู่เฟิงเริ่มสับสนกับการกระทำของเซิ่งหมินโอวมากขึ้น กระทั่งภายหลังที่ลู่เฟิงได้รับรู้ความลับบางอย่างที่เซิ่งหมินโอวปกปิดไว้ ชนิดที่ถึงขั้นยอมให้ตกตายไปพร้อมกับตัวเอง เขาถึงได้เริ่มภารกิจจับ "นกนางนวล" ที่พยายามบินหนีไปให้อยู่หมัดอย่างจริงจังทันที...