เมื่อคนไม่ชอบญี่ปุ่น
ต้องไปอยู่ญี่ปุ่น หนึ่งปีเต็มๆ อย่างไม่ทันตั้งตัว
อะไรจะเกิดขึ้น ติดตามเรื่องราวของผู้หญิงตัวเล็ก
แต่หัวใจไม่ยอมแพ้ได้ในหนังสือเล่มนี้
แล้วคุณจะรู้ว่า.. โกเบ สนุกและมีสาระมากกว่าที่คิด!

โกเบ (Kobe)   เมืองที่ได้ชื่อว่า เป็นเมืองท่า การค้าและอุตสาหกรรมที่สำคัญเมืองหนึ่งของญี่ปุ่น ทำให้มีความหลากหลายของเชื้อชาติและวัฒนธรรมของผู้คนที่มารวมกันอยู่ที่นี่ โกเบจึงเป็นอีกเมืองหนึ่งที่มีความพิเศษที่เกิดจากการผสมผสานนี้ ไม่เหมือนที่อื่นๆ และแม้ว่าจะเพิ่งประสบกับเหตุแผ่นดินไหวครั้งรุนแรงเมื่อปี 1995 แต่ก็สามารถกลับมาก้าวหน้า และรุ่งเรืองภายในเวลาอันรวดเร็ว

นอกจากนี้ โกเบ ยังเป็นเมืองที่ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวทั้งชาวญี่ปุ่นและชาวต่างชาติ ไม่ใช่แค่จากการหลอมรวมวัฒนธรรมเท่านั้น แต่ยังมีสภาพภูมิประเทศที่น่าสนใจมากอีกด้วย เช่น มีด้านหน้าที่ติดทะเลกว้างใหญ่และด้านหลังที่เป็นเทือกเขาสูง ทำให้มีแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามมากมาย

หนังสือเล่มนี้ เป็นการบันทึกการเดินทางในเมืองโกเบ ประเทศญี่ปุ่น อย่างเจาะลึกถึงรายละเอียด ของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง (ผู้เขียน) ที่ถูกส่งไปเรียนต่ออย่างไม่ทันตั้งตัว เธอต้องปรับตัว ปรับใจ ชนิดที่เรียกว่า เริ่มต้นนับหนึ่งใหม่กับชีวิตที่นั่น เธอต้องรับมือกับสิ่งแวดล้อมใหม่   วัฒนธรรมที่แปลกใหม่ ภูมิอากาศที่แตกต่าง ภาษาที่ไม่เข้าใจ การเรียนที่ไม่บ้านเรา และวิถีชีวิตของผู้คนที่ต้องเรียนรู้ แต่ในที่สุด ผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่หัวใจไม่ยอมแพ้ต่อความเปลี่ยนแปลงในชีวิต กลับคว้าปริญญาบัตร Research Student at University of Marketing and Distribution Science, Kobe, Japan) มาได้อย่างภาคภูมิใจ

ยิ่งไปกว่านั้น ตลอดการศึกษาและอาศัยอยู่ที่โกเบ 1 ปีเต็ม ผู้เขียนได้เก็บเกี่ยวสิ่งที่เป็นญี่ปุ่นทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น ประเพณี วัฒนธรรม อาหารการกิน สถานที่ท่องเที่ยว วัด   ความสวยงามและรายละเอียดของแต่ละสถานที่ รวมถึงการปรับตัวและการใช้ชีวิตที่นั่น โดยมีโจทย์ข้อเดียวว่า “เธอต้องชนะหัวใจตัวเองให้ได้” และนำความรู้ที่ได้มาถ่ายทอดให้คนไทยด้วยกัน

หนังสือเล่มนี้ เขียนขึ้นจากประสบการณ์จริง เรียนรู้จริง ไปมาจริงๆ จึงเป็นทั้ง “ไกด์นำเที่ยว”    “คู่มือการใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่น” และ “หนังสือเปิดโลกกว้าง” ที่เขียนด้วยภาษาอ่านง่าย ผ่านเรื่องเล่าต่างๆ ที่มีทั้งความรู้ สาระบวกความสนุก และข้อมูลการเดินทางควบคู่กันไป และพิเศษกว่านั้น ยังมีภาพถ่ายจากสถานที่จริงกว่า 100 ภาพ ให้ผู้อ่านได้เห็นภาพความสวยงามของเมืองโกเบ เสมือนหนึ่งได้เดินทางไปพร้อมกันกับผู้เขียน คลุกเคล้าจนกลายเป็นหนังสือน่าอ่านและน่าติดตามในเล่มนี้

สถานีต่อไป โกเบ…
ณ สถานีรถไฟ
เดินเล่นในตลาด
ออกกำลังกายกันเถอะ
อะริมะออนเซ็น
Kuroneko = แมวดำ
ผู้ชายคนนั้น
ว่าด้วยเรื่องของชาวต่างชาติ
อยากเป็นครูบ้างจัง
เทือกเขาร็อคโก เทือกเขาที่เอาแต่ใจ
เรื่องของกาแฟ
Tonbodama ลูกแก้วที่กักเก็บความสุข
ใบไม้เปลี่ยนสีที่ Kibune
หม้อหุงข้าว
Yamayaki ย่างภูเขาไฟ
เรื่องหมาหมา
ฟาร์มหอยมุก
ปราสาทขนม
งานโรงเรียน
UNIVERSAL STUDIO
เครื่องขายของอัตโนมัติ
ปราสาทฮิเมจิ
Kobe by bike
Kobe Luminaries
Minou น้ำตกในเมืองลับแล
Kobe winery
ชาวจีนที่น่ารัก
Yosakoi Festival
Host family
หนึ่งวันในเกียวโต
Arashiyama และวัด Kiyomizu
ชีวิตนักเรียนวิจัย
Shopping place and a lonely Christmas
ตามหาความอบอุ่นในวันหนาวๆ
Hokkaido 1 ความหนาว
Hokkaido 2 บุฟเฟ่ต์ปูขน
Hokkaido 3
Hokkaido 4
ON New Year Night
????
Wakayama trip #1
ปราสาทวากายามะ
เมืองปลาวาฬ
วัดญี่ปุ่น
หาดทรายสีขาว
After shock!!!

ตอนที่รู้ว่าจะต้องไปเรียนที่โกเบ มีความรู้สึกอย่างงงๆ มีโมเมนต์แบบเก็บของใส่กระเป๋าไปสักพัก แล้วเงยหน้าขึ้นมาถามป๊า...
“ป๊าๆ โกเบมันอยู่ตรงไหนของแผนที่นะ”

ป๊านึกว่าตื่นเต้น แต่คือหนูไม่รู้จริงๆ ค่ะป๊า ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาก่อนเลยจริงๆ เป็นอะไรที่กะทันหันมาก แทบไม่ได้บอกเพื่อนเลยด้วยซ้ำ กว่าเพื่อนจะรู้คืออยู่โน่นแล้ว ทักเฟซบุ๊กไป “แกๆ เราเหงาอ่ะ” ฮ่าๆ

ที่ไปตอนนั้นเป็นช่วงปี 2010-2011 ก่อนที่ญี่ปุ่นจะเปิดฟรีวีซ่า ก่อนที่เฟซบุ๊กจะดัง (เริ่มเล่นเฟซบุ๊กก็ตอนที่ไปนี่แหละ) ก่อนไอโฟนจะฮิตในเมืองไทย ก่อน...อะไรตั้งหลายอย่าง ฟังดูแล้วเป็นบันทึกโบราณมาก

และด้วยความที่ชอบขีดๆ เขียนๆ ก็เลยได้สมุดบันทึกเล่มเล็กๆ เป็นเพื่อน พูดกับใครไม่รู้เรื่องก็พูดใส่สมุด ก็บ่นไปเรื่อย เขียนไปเรื่อย ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็โวยวายใส่สมุด วาดรูปใส่สมุด คุยกับสมุดอยู่นาน กว่าจะรู้ตัวอีกที ก็พบว่าสมุดเต็มไปหลายเล่มแล้ว รูปก็เต็มคอมฯ เลย มาย้อนดูก็นึกหลงตัวเองว่า รูปสวยดีแฮะ (แต่คนอื่นคิดยังไง ก็ไม่กล้าไปถามใครหรอกนะคะ ยังคงมโนด้วยความมั่นใจในตัวเองต่อไป ฮ่าๆ)

จนสึนามิเข้าเซนได จนอากงไม่ยอมให้กลับไปเรียนต่อ ก็เลยได้มานั่งรวบรวมเรื่องราวในสมุดและรูปให้มาอยู่ในที่เดียวกัน แล้วก็ผ่านเวลาไปเนิ่นนาน จนเรียนจบปริญญาโท จนทำงานไปหลายปี จึงได้มาเจอพี่เรือรบ พี่บุ๋ม แล้วก็พี่ยุทธ และทีมงาน ที่ช่วยกันเสกสรรปั้นแต่งบันทึกเอาแต่ใจเล่มนี้ให้สวยงามเป็นรูปเป็นร่างสักที ขอบคุณโครงการดีๆ “เขียนเป็นเห็นเงินล้าน” ที่เนรมิตหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาค่ะ

ขอบคุณป๊า ม๊า อากง บูม กับบีม แล้วก็พี่ต้น ที่เป็นแรงผลัก (อย่างแรงจนเกือบคะมำ) ให้หนูได้มีโอกาสสัมผัสประสบการณ์หลากหลาย เพื่อเรียนรู้เป็นเรื่องราวระหว่างทางในการเจริญเติบโตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวที่น่าประทับใจ โดยเฉพาะน้อง 2 คนที่สนับสนุนงบประมาณและความบ้าบิ่นน๊า~ อิอิ

ขอบคุณอาจารย์ไพโรจน์ หลวงพิทักษ์ และครอบครัว สำหรับการดูแลที่ญี่ปุ่นและที่เมืองไทยเสมอมา ขอบคุณอาจารย์โอกา ซาวาร่า และครอบครัว ที่ช่วยดูแลหนูเป็นอย่างดี ขอบคุณพี่ฮุ้ง พี่หนึ่ง พี่กร พี่จอย พี่บัว พี่ส้ม พี่แช้มป์ พี่โม พี่จูน พี่ต้าร์ พี่ภู พี่ฟ้า สำหรับรูปถ่ายสวยๆ ที่ยืมมาใช้ และมีส่วนร่วมในความทรงจำสุดประทับใจ

ขอบคุณครอบครัวครูยามาดะ ครอบครัวน้าโนนากะ ครอบครัวครูนากาตะบนเทือกเขาร็อกโก พี่สมคิดและพี่ฮิโรโกะที่ร้านอาหารไทย และคุณครูที่โรงเรียนสอนภาษาทุกท่าน สำหรับการเติมเต็มช่วงชีวิต 1 ปีที่มีสีสันที่สุดของโบค่ะ

ส่วนจะมีสีสันยังไง มีสีอะไร เชิญติดตามในเล่มเลยนะคะรายได้ส่วนหนึ่งบริจาควันแสงธรรมวนารามเพื่อสร้างพระอุโบสถ