บนผืนดินอาศัยที่ทึกทักเอาเองว่ามีพระจันทร์และดวงดาวเป็นของตนเอง ลาดเทของไหล่เขาที่อยู่ทำให้มองชีวิตความเป็นไปบนผืนดินและเส้นขอบฟ้าในอีกมิติหนึ่งที่ต่างออกไป บ่อยครั้งของการเฝ้ามองท้องฟ้า ทำให้นึกไปว่าดวงดาวเกลื่อนฟ้าที่เห็น กำลังเห็นความเป็นไปของโลกเราไหม ถ้านับเอาเรื่องทฤษฎีการเดินทางของแสงมาตั้งต้น โลกเราก็เป็นเพียงดาวส่องแสงนิ่งดวงเล็ก ๆ อันอยู่ห่างไกลจากดวงดาวอีกหลายล้านดวง ดาวที่อยู่ห่างไกลออกไปหลายหมื่นล้านปีแสงอาจกำลังเห็นลาวาเดือดที่ไหลท่วมเมือง และชีวิตชาวปอมเปอี หรือดาวที่อยู่ห่างออกไปอีกไกลโพ้นคงเห็นช่วงที่ไดโนเสาร์กำลังสูญพันธุ์ และถ้าเหล่าดวงดาวนั้นไม่ใช่ดาว แต่กลับเป็นดวงตามนุษย์ต่างดาวที่เฝ้ามองดูอยู่ เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น บนโลกนี้จะถูกทำให้มองเห็นอย่างไร

    มาร่วมเพลิดเพลิน ขบคิด และรื่นรมย์ใน "โรงละครของมนุษย์ต่างดาว" ที่เรียงร้อยอารมณ์พลิ้วไหวถ่ายทอดเป็นบทกวี ที่จะทำให้คุณรู้สึกซาบซึ้งกับหลากลายเรื่องราวของความรู้สึก ที่เต็มไปด้วยความละเอียดอ่อน บางเรื่องราวจะทำให้คุณเกิดความรู้สึกร่วมไปกับเนื้อหาเลยทีเดียว

- ฉันเริ่มเขียนบทกวีรักอีกครั้งระหว่างพายุฤดูร้อน
- ครบครอบวันที่ไม่ได้แต่งงาน
- เป็นคนนิรนามในความคำนึง
- ไม่มีจดหมายรักในตู้รับไปรษณีย์
- หญิงผู้แก้ตัวให้นางโมราและกากี
- เสรีชน
- นิยายโลก
- พรากเจตนารมณ์ของธรรมชาติ
- ไม่มีคาร์โบไฮเดรตที่ดีพอจะให้พลังงาน
- ยุทธภูมิในความว่างเปล่า
ฯลฯ