"สิ่งใดกันเล่าจะแข็งแกร่งกว่าหัวใจคนเรานี้ที่แหลกสลาย.. ซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ยังไม่ตาย" 

    จากความรวดร้าว หลงรัก เลิกรา และเยียวยา ใน "ปานหยาดน้ำผึ้ง" ผลงานแรกอันสร้างชื่อให้กับ "รูปี กอร์" นักเขียนสาวชาวแคนาดาเชื้อสายอินเดีย ผู้ได้ชื่อว่าเป็นกระบอกเสียงสำคัญของผู้หญิงยุคใหม่ สู่ตัวตนที่เติบโตขึ้นและพร้อมจะพาทุกคนเติบโตไปด้วยกัน เช่นดอกไม้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านวัฏจักรของการแห้งเหี่ยว ร่วงโรย หยั่งราก แล้วจึงงอกเงย ผลิดอกบาน ผ่านผลงานลำดับที่ 2 ของเธอ "ในมือเธอมีดอกทานตะวัน" 

    นี่คือถ้อยคำบอกเล่าเรื่องราวที่แตกหน่อจากผลงานเล่มก่อนแล้วออกดอกเป็นตัวของตัวเอง ทั้งเติบโตและเหี่ยวเฉา ทั้งโอบกอดและซ้ำเติม หาก "ปานหยาดน้ำผึ้ง" เปรียบดังหมู่ภมรที่โหมกระพือออกมาจากรังแห่งความรวดร้าว "ในมือเธอมีดอกทานตะวัน" ก็คงเหมือนดอกไม้บานที่ร่มเย็นพอให้มวลหมู่ผึ้งเหล่านั้นมาพักอาศัย สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ "ในมือเธอมีดอกทานตะวัน" สะท้อนให้เห็นการเติบโตของผู้หญิงคนหนึ่งในฐานะมนุษย์ที่พยายามทำความเข้าใจโลกมากขึ้น แต่ยังคงยืนหยัดในความคิดของตนเองว่า.. ผู้หญิงมีความสามารถที่จะเป็นเจ้าของความรักหรือปล่อยมันไปได้อย่างเสรี และหวังว่าความคิดและความหวังที่ "รูปี กอร์" ได้ปลูกผ่านหนังสือเล่มนี้ จะผลิดอกงดงามราวกับเสียงเต้นของหัวใจในโมงยามแห่งความรัก..

- แห้งเหี่ยว
- ร่วงโรย
- หยั่งราก
- งอกเงย
- ผลิบาน

- ผลงานลำดับที่ 2 ของนักเขียน New York Times Best Seller ติดต่อกันกว่า 128 สัปดาห์
- เป็นแรงบันดาลใจให้เดินต่อไปข้างหน้า
- สร้างแนวคิดบวก มองโลกตามความเป็นจริง และเข้าใจความไม่สมบูรณ์แบบ
- เหมาะสำหรับเยาวชน และคนอ่านทั่วไป ให้ข้อคิดเพื่อเป็นแนวทางให้กับชีวิตได้