ไพรพยัคฆ์ เป็นตอนสมบูรณ์ของเรื่องนี้ ต่อจากไพรมัจจุราช และเป็นภาคจบของ สมิงไพร ข้าพเจ้าได้ภูมิประเทศจากป่าแดง ทุ่งกวางทอง ศรีราชา ซึ่งได้บุกบั่นกันเข้าไปเมื่อหลายปีมาแล้ว ข้าพเจ้ายังประทับใจในทิวทัศน์ของป่าแดงอันร่มรื่น บ่อกวางทองที่มีนิยายเล่าต่อเนื่องกันมาจนทุกวันนี้ การรอนแรมเข้าไปในป่าพร้อมกับพรานหลายคนเดินกันจนหลงเหมือนเข้าไปในเขาวงกตตลอดคืนอันหนาวเหน็บและนานที่สุดในชีวิตการปีนป่ายเขาสูงในป่าแดงซึ่งชันจนเสียวสยองอย่างไม่เคยได้รับมาก่อน

    เมื่อขึ้นไปถึงยอดก็เหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจ ชีวิตในป่าที่ได้ผ่านมานั้นเองที่เป็นส่วนประกอบสำคัญของหนังสือเล่มนี้ ภาพทิวเขาอันสลับซับซ้อน ชาวบ้านชาวป่าที่ได้พบและวิสาสะด้วยนั้น บางครั้งเหมือนหนึ่งเดินเข้าไปในเมืองลับแล ทำให้ข้าพเจ้าเชื่อว่านิยายโบราณดึกดำบรรพ์เหล่านั้นมีส่วนของความจริงอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน อย่างน้อยที่สุดสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ความเชื่อมั่น และความศรัทธาในสถานที่ในป่า ในเขา ในถ้ำหลายแห่ง ก็ได้เคยมีปรากฏการณ์อันน่าพิศวงแก่พวกเรามาแล้ว

- เพชฌฆาตเหนือเขาลับ
- มารผจญ
- พายุพิฆาต
- มนุษย์แห่งภูผาแดง
- ไพรพยัคฆ์
- ศรีไพร...สมิงสาว
- ชั่วโมงมืดของศรีไพร
- วิญญาณไพรเรียกร้อง