"ไพรมัจจุราช" เป็นนวนิยายที่ข้าพเจ้าได้เขียนขึ้นภายหลังจากการตระเวนไพรเข้าไปในดงพญาเย็น ซึ่งครั้งหนึ่งมีชื่อว่าดงพญาไฟ การบุกเข้าไปทางป่าดงพญาเย็นได้รอนแรมเข้าไปหลายครั้งหลายคราด้วยกัน และแต่ละครั้งก็ได้ประสบการณ์ต่างกัน แต่ละแห่งภายในบริเวณป่าสูงกลางดงดิบนี้ ข้าพเจ้าได้ฟังนิยายจากพรานป่าที่นำทางเข้าล่าสัตว์เล่าถึงการเผชิญภัยที่ผ่านมาในชีวิตของเขาแต่ละคนเมื่อเรากลับมาพักผ่อนก่อนหลับนอนหน้ากองไฟท่ามกลางอากาศอันหนาวเย็น การเผชิญต่อสิงสาราสัตว์ของพรานนั้นก็แตกต่างกันไป มีความพิศดารผิดกันไป บางคนก็จบชีวิตเป็นเหยื่อสัตว์ร้ายโดยปรากฏชื่อเป็นอนุสรณ์อยู่ตามโป่งหรือหนองน้ำที่พรานเสียชีวิต

    เรื่องในชีวิตจริงเหล่านี้ ส่วนใหญ่ที่นำมาเล่าสู่กันฟังก็มักจะเป็นตอนที่ตื่นเต้นในวินาทีเสียวสยองระหว่างการล่าสัตว์และถูกสัตว์ล่า บทเรียนอันมีค่าควรแก่การออกป่าล่าสัตว์เหล่านี้เองที่ได้แนะแนวทางการออกป่าล่าสัตว์ การใช้ชีวิตในป่า ดีกว่าบทเรียนชนิดอื่นใด เพราะมันเป็นประสบการ์ของพรานที่สั่งสมมา ข้าพเจ้าสนในในเรื่องสุสานช้างดงพญาเย็นยิ่งกว่าเรื่องอื่น และจุดของเรื่องนี้เองได้นำไปสู่เรื่องไพรมัจจุราช โดยเริ่มจากสุสานช้างนั้นเป็นเบื้องต้น ในป่าดิบดงดำอันลี้ลับของดงพญาเย็นนั้นกว้างใหญ่ไพศาล แม้ว่าหลายแห่งจะถูกบุกเบิกไปเป็นจำนวนมากแล้ว แต่ดงดิบอีกหลายตอนก็ยังเป็นป่าทึบทึม แสงอาทิตย์ไม่อาจจะส่องผ่านแมกไม้ที่ผลัดเปลี่ยนใบลงสู่ยังเบื้องล่างได้ อาณาเขตสลับซับซ้อนไปด้วยทิวไม้ที่เขียวครึ้มอยู่ชั่วนาตาปีกำแพงขุนเขาหน้าผาอันสูงละลิ่ว ถ้ำลึกล้ำ ตลอดจนหุบห้วยและโตรกธาร พญาไม้สูงใหญ่มหึมายืนหยัดอยู่นานนับศตวรรษและยังคงยืนยงอยู่สืบไปอีกนานเท่านาน โดยยากที่มนุษย์จะบุกบั่นเข้าไปถึงได้ สิ่งต่างๆ เหล่านี้ทำให้ข้าพเจ้าฝันถึงสุสานช้างที่พรานป่าเล่า มันอาจจะเป็นป่าตอนใดตอนหนึ่งซึ่งลึกลับและรกชัฏ ไม่มีช่องทางใดๆ ที่ใครจะซอกซอนเข้าไปให้ถึง

- สุสานช้างในดงพญาเย็น
- แดนมรณะ
- ขิ่นฟ้า
- เพลิงอาฆาต
- เทวาลัยธรรมชาติ
- ถ้ำมรกต
- ค้างคาวผี