"ทากามิ ริอุ" สำเร็จการศึกษาระดับชั้นมัธยมต้นแล้ว หลังจากนี้ไปก็แค่เฝ้ารอวันคืนอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความฝันและความหวัง...มีเรื่องแบบนั้นซะที่ไหนล่ะ จากนี้ไป เขาต้องไปเป็นนักศึกษาวิชาการทหาร หรือเรียกกันทั่วไปว่า "นักเรียนทหาร" และเฝ้าคอยคืนวันแห่งการฝึกฝนต่างหาก เมื่อเวลาการฝึกอันแสนโหดจบลง ในช่วงเวลาที่รอคอยการส่งไปประจำการตามกรมกองต่างๆ นั้น เขาก็ถูกอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกพบตัว ริอุได้รับคำสั่งแต่งตั้งให้เป็น... "นายร้อยพิทักษ์ภัย" ซึ่งเป็น "ความ ประสงค์" จากนายร้อยทหารเวทโดยตรง ผู้ที่กำลังเฝ้ารอริอุ (ซึ่งกำลังสงสัยว่าเหตุใด ถึงต้องเจาะจงเป็นเขา) ก็คือเด็กสาวที่สวมเครื่องแต่งกาย (แบบที่ดูไม่เข้ากันเลย) ได้อย่างน่ารักสุดๆ!?

บทที่ 1 มื้อเช้าอันเดียวดายของเด็กหนุ่ม กับรุ่งอรุณอันครึกครื้นของเด็กสาว
บทที่ 2 งานที่นักเรียนเดินทอดน่อง แต่ทหารทั้งกองต้องโกยแหลก
บทที่ 3 ทหารใหม่ชอบแอบถอนใจ ส่วนครูฝึกมักตะโกนด่าเป็นประจำ
บทที่ 4 วันหยุดที่ริอุต้องโดยสารรถไฟกับเสื้อผ้าชุดใหม่ของโคเบนิ
บทที่ 5 เหตุเกิด ณ อากิฮาบาระ, เด็กหนุ่มจำต้องวิ่ง แลเด็กสาวเปียกปอนไปทั้งตัว
บทที่ 6 ความปรารถนาของผู้บังคับบัญชา และความละล้าละลังของเด็กหนุ่ม ในยามค่ำคืน
บทที่ 7 ทุกๆ วันที่เด็กหนุ่มต้องตื่นตกใจ กับอาการถอนหายใจของเด็กสาว
บทที่ 8 ค่ำคืนที่โคเบนิต้องตกตะลึงและริอุได้แต่เกาศีรษะแกร่กๆ
บทที่ 9 หลายสัปดาห์ผ่านพ้นไป เมื่อมิสึกิอกกอาการประสาทเสีย กับความวุ่นวายของริอุ
บทที่ 10 สนามซ้อมรบที่ทำให้มิฟุยุยิ้มแย้ม และซุนทาโร่ต้องถอนหายใจ
บทที่ 11 ในสมรภูมิที่ริอุวิ่ง และมิสึกิตะโกนก้อง
บทที่ 12 ประกายระยิบระยับยามแม่มดสาวมอบจุมพิตให้กับเด็กหนุ่มที่แกว่งดาบใส่ศัตรู

- บทส่งท้าย