"ลมรำเพย" เป็นพระเอกจะบนเวทีลิเกหรือในละครหลังข่าวก็พระเอก ไม่ใช่พ่อสื่อพ่อชัก ยิ่งไม่ใช่ครูสอนบุคลิกภาพ แล้วทำไมถึงมีคนอุตริมาขอให้เขาช่วยเปลี่ยนสาวห้าวสุดเหี้ยมเป็นอ่อนหวานสมหญิง ให้ต้องตาตรงสเป็กชายหนุ่มลูกเจ้าของโรงแรมสุดเนี้ยบ เพื่อผู้ใหญ่จะได้จับคู่ดองเป็นทองแผ่นเดียวกัน อย่างนี้มันหาใช่งานของพระเอกอย่างเขาไม่!! ใจร่ำร้องอยากปฏิเสธนัก แต่คนใกล้ชิดทั้งหลายกลับมิยอมให้เขาต้องประสงค์ พากันยัดเยียดตัวเองเข้ามามีส่วนร่วมด้วยซ้ำ ทั้งผู้จัดการส่วนตัวซึ่งรับเป็นโปรดิวเซอร์ สาวหมวยลูกเจ้าของโรงน้ำแข็งช่วยเขียนบทและกำกับ ไปจนถึงหนุ่มผิวเข้มเจ้าของไร่สับปะรดเอื้อเฟื้อสถานที่ถ่ายทำ กระท่อมน้อยท้ายไร่จึงได้กลับมาเป็นฉากของแผนการร้าย เอ๊ย! รักอีกครั้ง หากหนนี้จะง่ายเหมือนคราวก่อนล่ะหรือ?ในเมื่อสองคนที่หมายจะให้ตุนาหงันกันนั้นมิได้มีต้นรักเป็นทุนนี่นา...เรื่องราววุ่นๆ จะเป็นอย่างไร มาติดตามได้ใน "ความรู้สึกดี... ที่เรียกว่ารัก Love Me Sweet : วอนรักรำเพย" เล่มนี้