เรื่องราวเริ่มขึ้น นับตั้งแต่ที่ผู้กล้าเริ่มออกเดินทางจนถึงตอนนี้ก็ผ่านไปแล้วเป็นเวลาสามปี ทหารมนุษย์บุกโจมตีเผ่าปิศาจผ่านทางประตูใหญ่ แล้วยึดฐานสำคัญแห่งหนึ่งเอาไว้ได้
และในช่วงนั้นเอง ดินแดนส่วนหนึ่งของโลกมนุษย์ก็ถูกครอบครองโดยเผ่าปิศาจ กลุ่มราชอาณาจักรทางตอนใต้ก็เกิดการสู้รบย่อยๆ กับเผ่าปิศาจขึ้นอยู่เนืองๆ ภาพความทรงจำของความเสียหายและความวุ่นวายที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของเผ่าปิศาจกลายเป็นฝันร้ายสร้างความขมขื่นให้กับเหล่าผู้คน ท่ามกลางความร้อนแรงและโกลาหลเช่นนั้น ข่าวเรื่องกลุ่มของผู้กล้าโจมตีขับไล่เผ่าปิศาจเป็นระลอกๆ นั้น ถือว่าเป็นความหวังอันยิ่งใหญ่ของประชาชนที่อาศัยอยู่ในทวีปกลาง แต่อีกด้านหนึ่ง ตัวผู้กล้าเองนั้น ด้วยเพราะอดรนทนไม่ไหวที่การปราบปรามเผ่าปิศาจล่าช้าไม่คืบหน้า หรือว่าเป็นเพราะเหตุผลอื่น ถึงได้ทิ้งเหล่าเพื่อนพ้องวีรบุรุษทั้งสามคน แล้วมุ่งหน้าไปยังปราสาทที่จอมปิศาจอาศัยอยู่เพียงลำพัง ราวกับลูกศรที่ปล่อยออกจากคันธนู พุ่งเป็นเส้นตรงยิ่งกว่าเส้นที่ขีดโดยใช้ไม้บรรทัด

บทนำ "และแล้ว"
บทที่ 1 "จงเป็นของข้าผู้นี้เถิด ผู้กล้าเอ๋ย"
บทที่ 2 "กรุณาทำให้พวกเราเป็นมนุษย์ด้วยค่ะ"
บทที่ 3 "ที่ผ่านมามัวแต่ไปเดินเตร็ดเตร่อยู่ไหนกัน"
บทที่ 4 "กรุณาอยู่อย่างไม่ทอดทิ้งพสกนิกรนะพะยะค่ะ"
บทที่ 5 "จงเลือกทางใดทางหนึ่งจากสองทาง"
บทที่ 6 "ข้าคือ ---- 'ถนนที่เชื่อมต่อไปยังอีกฟากของหุบเขา'"
บทที่ 7 "ยัยจอมมารบ้า!" "ตาผู้กล้างี่เง่า"
บทที่ 8 "จากนี้ไปจะเริ่มกลยุทธ์ยกพลขึ้นฝั่ง ยึดคืนพื้นที่เกาะแสงใต้ครั้งที่ 2"
บทที่ 9 "ข้าชอบสัมผัสเส้นผมนี่จัง"
บทที่ 10 "รับดาบเถิด นายของข้า"
บทที่ 11 "ก็เพราะว่าข้าคือ 'มนุษย์' ไงล่ะ"

- แผนที่ และ คำอธิบาย