ดอกสักบานสวยในช่วงเดือนแห่งฝน ช่วงเดือนที่คนเขียนปฏิทินโบราณเรียกว่าฤดูเปียก คนในลำเนาไกลจกาการค้นหาความจริงในห้องปฏิบัติการเคมีหรือในหอวิทยาศาสตร์ เขาพากันเชื่อว่าการบานของดอกสักเป็นสัญญาณของความตาย บันดาลโดยอำนาจแห่งภูตซึ่งมองไม่เห็นและไม่มีตัวตน "เตมีย์ วิทยะ" นานนับนานมาแล้วเคยเขียนเรื่องสั้นเกี่ยวกับดอกสักอย่างผู้จัดเจนความรักและเคียกแค้นความหวานและขมขื่น ความป่วยไข้และอากาศ ป่าและปืนเขาเป็นบางแบบของผู้ชายและชายลำปาง ผู้แกร่งกร้าวแต่นุ่มนวลแฝงเร้นในคนเดียวกัน ดอกไม้บานไม่หมายถึงความสุขหรือระเริงเท่านั้น ว่านค้างคาวที่นักพืชวิทยาเรียกง่า เนระพูสี นั้นยาวงอนโง้งเหมือนแขวนดาบ กอและกาบก้านเขียวหม่น เกสรสวยอย่างสร้างจินตนาการสยดสยองและเร้นลับ...

- ดอกร่านบานในระบำฝน
- ในโพรงอกแขวนหัวใจ
- ขุนนางป่ากับเสนาป่า
- เงาแห่งอัตตา
- ลิ่นกับแลนที่ตลาดบ้านทุ่งเกวียน
- ไปแอ่วหาพรและมงคล
- บนดินปลูกปัญญา
- ไกล-ไม่ไกล
- ปลาแขวนไว้ริมถนน
- บ้านหาดเลี้ยว
ฯลฯ