ไม่อยากเชื่อเลยว่าเหตุการณ์บ้า ๆ นี่จะเกิดขึ้นในงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของโรงแรมซึ่งเป็นธุรกิจครอบครัวฉัน แน่นอนว่าทุกคนตกอกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่คนที่ช็อกยิ่งกว่าใครทั้งหมดก็คือฉัน เพราะวันรุ่งขึ้นหนังสือพิมพ์ทุกฉบับและข่าวทุกช่องต่างก็ระบุว่าฉันเป็นผู้ต้องหา! โอ๊ย.. บ้ากันไปใหญ่แล้ว ฉันเนี่ยนะจะทำเรื่องอุกอาจแบบนั้นได้ โอเค.. ฉันอาจมีเหตุจูงใจ แต่การเป็นอาชญากรนี่เป็นสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่ฉันคิดจะทำนะ..

    ฉันนี่มันท่าจะต้อง "รัน" สมชื่อจริง ๆ เพราะพอเกิดเรื่องวุ่นวายพวกนี้ขึ้นก็จำต้องวิ่ง ๆ ๆ หนี ๆ ๆ ชนิดที่เรียกได้ว่าหัวซุกหัวซุน กลายเป็นคุณหนูตกอับก็คราวนี้แหละ แต่โชคดีอยู่อย่างที่ "เซน" อดีตคนรักของญาติฉันยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ แถมยังถึงขั้นตามสืบเรื่องให้อีกต่างหาก เขาดูเป็นห่วงเป็นใยและทุกข์ร้อนใจไปกับฉันด้วย บอกอย่างไม่อายเลยนะว่า.. ฉันก็เห็นใจและเริ่มผูกพันกับเขาบ้างแล้ว แหงล่ะ.. ก็ก่อนหน้านี้พวกเราเคยตกอยู่ในสถานการณ์ถูกแย่งคนรักเหมือนกันนี่นา..