ในอดีต แต่ละเมืองจะมีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประจำเมืองแทบทั้งสิ้น ซึ่งนอกจากจะเป็นวัตถุเคารพบูชาแล้ว ยังจะเป็นสิ่งสะท้อนอำนาจบารมีของเจ้าเมือง หรือเจ้าแคว้นรัฐเช่นเดียวกัน การสถาปนาแรกสร้างกรุงเทพฯ อันเป็นช่วงเวลาในการรวบรวมบ้านเมืองให้เป็นหนึ่งเดียวกัน หนึ่งในกลวิธีในการสร้างอำนาจของกษัตริย์คือ การรวบรวมพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์จากท้องถิ่นเข้าสู่กรุงเทพฯ เพื่อสถาปนาอำนาจที่กรุงเทพฯ มีเหนือหัวเมืองทั้งปวง ยุคสมัยต่อมา พระพุทธรูปถูกใช้เป็นเครื่องมือในอำนาจทางการเมืองอย่างต่อเนื่องเรื่อยมา สมเช่นคำกล่าวที่ว่า ศาสนาไม่เคยแยกออกจากการเมือง

บทนำ
1. แนวคิดเรื่องการรวบรวมพระพุทธรูปช่วงสร้างกรุงเทพฯ
2. การสร้างกรุงเทพฯ ให้เป็นศูนย์กลางพุทธศาสนา โดยการรวบรวมพระพุทธรูปจากหัวเมืองเหนือ
3. การเปลี่ยนแปลงทางความคิดด้านวัตถุในพุทธศาสนา สมัยรัชกาลที่ 3
4. ความเปลี่ยนแปลงทางความคิดและมุมมองต่อพระพุทธรูปในสมัยรัชกาลที่ 4 และ รัชกาลที่ 5
บทสรุป