มีลิตเติลสึมะคินบุกมา พูดให้เห็นภาพคือมีตัวตนพันฟูกไซส์มินิมาปรากฏตัวต่อหน้าผมกับ "โทวะ เอริโอะ" เนื้อเรื่องนี้ ถ้าเป็นปกติคงต้องมาเคร่งเครียดว่า "เป้าหมายของเจ้าตัวที่เหมือนสิ่งมีชีวิตนอกโลกนี่คือ!?" แต่ถึงจะคาดหวังอะไรแบบนั้นจากลิตเติลสึมะคินนี่ก็ดูท่าจะเปล่าประโยชน์ แต่การที่ได้เจอเจ้านี่ทำให้ผมรู้อะไรบางอย่าง โทวะ เอริโอะที่น่าจะเป็นปัจจัยแห่งความเสื่อมของคะแนนวัยใส ตัวผมนั้นพึ่งพาเธออยู่มากน้อยแค่ไหน ผมได้ให้จุดจบกับเหล่ามนุษย์ต่างดาวในเนื้อเรื่องคราวนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม พวกเราจะมองท้องฟ้าสีครามและมุ่งไปสู่อวกาศอันแสนไกลเหมือนเดิม เพราะเราเป็นมนุษย์โลก...จบข่าว นิวะ มาโกโตะรายงาน!

บทที่ 1 "จะบอกให้ฉันถอดฟูกงั้นหรอ"
บทที่ 2 "ถึงจะแยกแยะว่าที่ไม่เป็นไปตามที่คิดต่างหากคือความฝันก็เถอะ"
บทที่ 3 - A "ไล่และถูกไล่"
บทที่ 3 - B "ที่กระตุ้นคือความฝันและความหวัง ที่นอนอยู่คือฟูกและความเป็นจริง"
บทที่ 3 - C "สิ่งที่บินได้ไม่สุด"
บทที่ 4 "แย่งแสงสว่างกัน"

- เคอร์เทนคอลล์ "จรวดสู่ Ending No.1"