0
สำนักพิมพ์ : springbooks
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เสียใจ และไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่จะเข้มแข็ง บางครั้งก็ฝืนจนเหนื่อยใจ แต่จะให้ปล่อยไปก็ทำไม่ได้
ให้มันเหลือไว้เพียงความคิดถึง พอถึงเวลา เราก็คงต้องลุกยืนให้ไหว ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อตัวเราเอง..
เธอชอบภูเขา เราชอบทะเล ในวันนั้น ถ้าเราตัดสินใจเลือกเดินไปอีกทางหนึ่ง ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ชีวิตจะอยู่ในรูปแบบไหน ขอบคุณความบังเอิญที่เปิดโอกาสให้เรา...ได้รู้จักกัน
ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น ไม่ว่ามันจะเจ็บหรือร้ายแรงกับความรู้สึกแค่ไหน เราเลือกได้เสมอ "เราแค่ต้องอนุญาตให้ตัวเองไปต่อ"
I See You Like the Flower เพราะเธอคือเธอ ว่ากันว่าดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ เคยสังเกตไหม ว่าเวลาที่เรามองไปบางสิ่ง บางคน หรือบางภาพที่ปรากฏตรงหน้า อะไรแบบไหนที่ทำให้แววตาเราเป็นประกาย..
ก็แค่ปล่อยมันไป ต่อให้ล้มลงก็ไม่เป็นไร ขอแค่อย่าล่มสลายก็พอ..
สุดท้ายแล้วมันก็แค่เรื่องเมื่อวาน วันนี้ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย สุขหรือเศร้า เมื่อเวลาผ่านเลยไป มันก็จะกลายเป็นแค่เรื่องเมื่อวาน
ไม่มีวันไหนที่แย่เกินไป สิ่งที่ทำให้เรายิ้ม เรื่องที่ทำให้เราหัวเราะได้ เก็บสะสมใส่กระปุกของความรู้สึกไว้ให้ดี ๆ
ปล่อยให้เวลาได้ทำหน้าที่ของมัน ในเมื่อตัดสินใจเลือกไปแล้ว ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง เราก็ต้องยอมรับมันให้ได้ เพราะเราเป็นคนเลือกเอง
ฟ้าของเราไม่เคยเหมือนกันสักวัน บางทีก็มองท้องฟ้าเพื่อตั้งคำถามให้อนาคต.. บางทีก็มองท้องฟ้าเพื่อหาคำตอบให้อดีต..
ใช้ชีวิตต่อไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ปล่อยทุกอย่างให้มันจบลงในแต่ละวัน แล้วพอพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาใหม่ เราก็แค่เริ่มต้นใหม่กับมันก็เท่านั้น
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เหมือนทุกวันที่ผ่านมา ไม่ว่าเราจะรักหรือว่าจะชัง สุดท้ายมันก็จะผ่านไป / ผลงานการเขียนเล่มที่ 12 ของคุณคิดมาก นักเขียนดังจากโลกออนไลน์ที่มีผู้ติดตามมากกว่า 1 ล้านคน
พรุ่งนี้เราจะผ่านไปได้เสมอ ในวันที่มีความสุขจนทำให้ยิ้ม หรือต้องร้องไห้กับเรื่องที่เจอ มันจะเป็นเพียงแค่บทเรียนบทหนึ่งของชีวิตเท่านั้น...
อย่าให้ใจเราเจ็บ แด่เธอ ผู้อยากอยู่คนเดียว แต่ไม่อยากโดดเดี่ยว..
วันหนึ่งเราจะพบคนที่ผ่านเข้ามาและไม่จากไป ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้ามันจริง มันมีความหมายเสมอ
บางความรู้สึกอาจคงอยู่ตลอดไป หรือไม่ก็สูญหายในพริบตา เพราะขอบเขตของความทรงจำของเราแต่ละคนไม่เท่ากัน..
โลกนี้สอนให้รู้ว่า... ไม่ว่าจะเลือก หรือไม่เลือกอะไร สุดท้ายคนที่ต้องรับผิดชอบผลการเลือกก็คือเราเท่านั้น..
การลงทุนด้วยความคาดหวัง คือการมัดจำด้วยความเจ็บปวด กี่ครั้งแล้วที่เราป้องกันตัวเอง จากการบาดเจ็บทางความรู้สึก.. ด้วยการบอกว่า "ก็ไม่ได้คาดหวังสักเท่าไหร่"
ถ้ามันใช่...สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก บางครั้งความสัมพันธ์มันจบลงด้วยคำถามมากมายจนเราหาคำตอบไม่ได้และทำได้เพียงท่องไว้ในใจว่า.. ถ้ามันใช่ สักวันเราจะวนกลับมาเจอกันอีก..
ในเวลาที่หม่นเศร้า ชีวิตก็ยังเป็นของเรา แม้จะเจ็บปวด.. เหนื่อยล้า.. สับสน.. และมืดมนสักแค่ไหน ตราบใดที่ยังหายใจ ชีวิตคือการดำรงอยู่เพื่อเอาชนะความสิ้นหวัง! แด่เธอ...ผู้กำลังหกล้มเพียงลำพัง
ดูเพิ่มเติม