"ติสตู นักปลูกต้นไม้" นั้นเป็นเด็กผู้ชายเล็ก ๆ ผู้ซึ่งไม่ยอมให้พวกผู้ใหญ่ใช้ความคิดสำเร็จรูปอธิบายความเป็นไปในโลก และเนื่องจากเด็กมีคุณสมบัติพิเศษ คือมีดวงตาใหม่ในการมองดูคนและสิ่งของต่าง ๆ เขาจึงทำให้ผู้ใหญ่ที่มีวิจารณญาณ บิดเบือนไปด้วยแว่นแห่งความเคยชินเหล่านั้น ต้องจนปัญญาบ่อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนเราจึงไม่อาจดำรงชีวิตอยู่แต่เพียงความดี ในเมื่อคนเรามีชีวิตอย่างเป็นสุข ด้วยความรู้สึกที่ดีมากกว่าความรู้สึกที่ไม่ดี ด้วยเสรีภาพมากกว่าการกดขี่ ด้วยความยุติธรรมมากกว่าการถืออำนาจบาตรใหญ่ ด้วยความสงบมากกว่าการมีศึกสงคราม กล่าวอย่างง่าย ๆ ก็คือ ด้วยความดีมากกว่าความเลว

    "ติสตู" เขาเป็นคนมีโชค และนั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของนิทานชวนฝันเรื่องนี้ เขาทำการใหญ่ได้ทั้ง ๆ ที่ยังเป็นเด็ก และเขาทำได้โดยใช้ดอกไม้ซึ่งเหมือนกับเด็กอย่างยิ่ง คือให้ทั้งคำมั่นสัญญาและความหวัง หนูน้อยคนนี้ซึ่งจะเป็นผู้ใหญ่ในวันหน้า เขาใช้ดอกไม้ด้วยวิธีใด หรือเพื่อเตือนใจพวกเรา "เด็ก ๆ ในอดีต" ว่าคนเรานั้นอาจจะอยู่ด้วยกันอย่างเป็นสุขมากกว่านี้ นิทานเรื่องนี้จะบอกให้คุณทราบ!

- จินตนาการเหนือจริงที่ได้รับยกย่องมาเนิ่นนาน