เราจะยังอยู่ในใจของเขาเสมอ อยู่ในความคิดถึงบางช่วงบางตอนเมื่อเวลาผ่านพ้นไป อยู่ในรูปถ่าย อยู่ในเรื่องเล่า ที่อาจจะเต็มไปด้วยความโศกเศร้าปนน้ำตา แต่สุดท้าย เราจะกลายเป็นเรื่องที่สุขใจเมื่อใดที่เขาพูดถึง และเราจะมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของเขาเสมอ

    "ระหว่างเราสูญหาย" ประโยคนี้ไม่ได้เป็นเพียงชื่อหนังสือที่ว่าด้วยเรื่องความสุขและความเศร้าเท่านั้น แต่เป็นประโยคที่ทำให้เราได้กลับมาทบทวนตัวเองและสิ่งรอบ ๆ ตัวว่า ระหว่างทางที่เราเติบโตมานั้นมีอะไรที่ "เรา" เผลอทำมันหล่นหายไปบ้าง อาจจะเป็นความสัมพันธ์ดี ๆ อาจจะเป็นใครสักคน อาจจะเป็นความทรงจำในวัยเยาว์ หรืออาจจะเป็น "ตัวเรา" ที่หล่นหายไป แต่ไม่ว่าอย่างไร การสูญหายระหว่างทางของ "ตัวเรา" ก็ทำให้เราเติบโตเป็นตัวเราในวันนี้ บางอย่างที่หล่นหายก็นำสิ่งที่ดีมาให้ และบางอย่างที่หล่นหายก็ทำให้เราค้นพบ "ตัวเรา" ในแบบที่เราอาจไม่เคยรู้มาก่อน

01 ความสุขที่สูญหาย
- ควันบุหรี่ ณ รูฟ ท็อป บาร์
- มัทฉะเย็น
- ไฮเดรนเยีย
- บุคคลสูญหาย
- ทุกวันฉันแตกสลาย
ฯลฯ

02 ความเศร้าที่สูญหาย
- ผมได้กลิ่นของความโศกเศร้า
- เด็กหญิงในสวนดอกคาเมลเลีย
- เราในวัยยี่สิบสาม
- วาฬ 52 เฮิรตซ์
- ฝน
ฯลฯ