เท้าของเขาย่ำไปบนกรวดตามถนน และหล่อนเห็นไหล่อันกว้างของเขาชั่วขณะหนึ่ง แล้วเขาก็ลับหายไปเสียงฝีเท้าของเขาดังอยู่สักครู่หนึ่งแล้วก็เงียบหาย... ทำไมเขาถึงไปนะ ทำไมเขาถึงก้าวไปในความมืด ไปสู่สมรภูมิ ไปหาชาติที่กำลังล่มจม ไปสู่โลกที่กำลังเป็นบ้า? ทำไมเขาถึงไป

    เร็ทผู้รักความบันเทิงจากสุรานารี ชอบจะหาความสุขจากอาหารดี ๆ และที่นอนอันอ่อนนุ่ม เสื้อผ้าดี ๆ และที่นอนอันอ่อนนุ่ม เสื้อผ้าดี ๆ และรองเท้าหนังดี ๆ เขาผู้ซึ่งเกลียดชังภาคใต้และหัวเราะเยาะคนโง่ ๆ ที่รบเพื่อภาคใต้? บัดนี้เขาย่างเท้าที่สวมรองเท้าเป็นมันปลาบลงไปตรงทางขรุขระ ซึ่งเต็มไปด้วยความหิวโหยการเดินทางที่ไม่รู้จักจบสิ้น บาดแผล และความเหนื่อยล้า

    ความระทมขมขื่นวิ่งไล่หลังมาเหมือนหมาป่าที่หวนโหยไม่รู้จักหยุด และจุดหมายปลายทางของถนนนี้ก็คือความตาย...นวนิยายอิงประวัติศาสตร์สงครามกลางเมืองของอเมริกา ที่เราจะไม่เห็นฉากรบอันแสนหฤโหดจากหนังสือเล่มนี้...