"บางครั้งคนเราอาจจะมีช่วงเวลาที่รู้สึกว่า ตัวเองไม่เป็นที่ต้องการของใคร แต่ในโลกนี้จะต้องมีใครสักคนที่ต้องการเราอยู่แน่นอน.." 

    "อุมิกะ" เด็กสาวที่เพิ่งจบมัธยมปลายต้องดิ้นรนหาทางมีชีวิตรอดในวันที่ถูกแม่ทิ้ง โดยมี "ร้านสึโบะ" ร้านอาหารโทรม ๆ ที่ตกทอดมาจากคุณตาและหนี้ก้อนโตเป็นมรดก วันหนึ่งเธอได้พบกับ "ไอ" เด็กหญิงประหลาดที่มีอายุเพียง 12 ปี แต่กลับต้องใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว ความเห็นใจและความสงสารจึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งสองจับจูงมือเพื่อออกตามหา "คุณค่าของชีวิต" ไปด้วยกัน หนทางมีชีวิตรอดของพวกเธอคือการเปิดร้านอาหารที่เคยปิดตัวไปอีกครั้ง ซึ่งเมนูเด็ดของ "ร้านสึโบะ" แห่งนี้คืออาหารที่ปรุงขึ้นจาก "ของที่ไม่ผ่านการประเมิน" ...เพราะของที่ไม่ผ่านการประเมินต้องถูกโยนทิ้ง ซึ่งเปรียบเสมือนชีวิตของพวกเธอที่ถูกทอดทิ้ง!

บทที่ 1 ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ปล่อยปลาซาบะ
บทที่ 2 ชุดกะลาสีก็มีภาคสอง
บทที่ 3 นี่ไม่ใช่เวลามามัวร้องไห้
บทที่ 4 โดนเมนไทโกะเล่นงาน
บทที่ 5 ลดตำแหน่ง
บทที่ 6 แม่คือดอกชบา
บทที่ 7 เปโกะจัง
บทที่ 8 เพราะเป็นร้านราเม็งมาก่อน
บทที่ 9 หัวหน้าฝ่ายบัญชีอายุสิบสอง
บทที่ 10 ความโดดเดี่ยวที่ห้างสรรพสินค้า
ฯลฯ