"เราคือดาวดวงเดียวที่มีในจักรวาล" เล่มนี้ ได้พูดถึง 4 หัวข้อหลักด้วยกัน คือ ชีวิต, ความรัก, การเติบโต, และความสัมพันธ์ เป็นการเปรียบเปรยตัวเองกับดวงดาวเพื่อให้มองเห็นคุณค่าในแสงของตัวเอง โดยมุ่งเน้นไปในทางให้กำลังใจ ให้เห็นคุณค่า ให้เกียรติตัวเอง และอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับตัวเองและคนที่รักเรา...

    หากมองไกล ๆ ดาวทุกดวงล้วนล่องลอยไปสู่จักรวาล หากมองใกล้ ๆ พวกมันต่างก็โคจรอยู่ในจักรวาลด้วยลักษณะที่ต่างกัน ทั้งพยายามรักษาระยะห่างที่เหมาะสมกับดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ ทั้งชนกันจนแตก แต่ดาวเหล่านั้นก็ยังคงส่องแสงในแบบของตัวเอง เหมือนกับที่ทุกคนใต้ท้องฟ้าต่างก็ไม่เหมือนกัน ฉะนั้นฉันหวังให้เธอไม่ลืมว่า พวกเราเป็นสิ่งมีชีวิตเพียงหนึ่งเดียวที่ไม่อาจเทียบกับใครได้ตั้งแต่แรก

บทที่ 1 ชีวิตที่เปล่งประกาย แม้จะไม่มีคำตอบ
- แม้จะเป็นดาวดวงเล็ก แต่ก็ยังเปล่งประกาย
- การเผชิญหน้าอย่างไร
- การใช้ชีวิตไม่มีอะไรพิเศษ
ฯลฯ

บทที่ 2 อาจจะเป็นความรัก
- ใต้ทะเล
- ยิงเข้าเป้า
- เขียนคำว่าความสัมพันธ์
ฯลฯ

บทที่ 3 ความเจ็บปวดจากการเติบโต ที่ทุกคนค่อย ๆ พบเจอ
- ไร้ซึ่งความกลัว
- เริ่มชอบดาวดวงเล็ก
- ใช้ชีวิตในแบบที่เธอต้องการ
ฯลฯ

บทที่ 4 สารทุกข์สุกดิบของเธอกับฉัน
- คำทักทายของเธอ
- ให้ฉัน
- ถึงแม่
ฯลฯ