"ใบไม่ร่วง" เป็นเรื่องราวหลักของ "เจี้ยซิน" และ "เจี้ยหมิน" เมื่อพี่ชายใหญ่อย่างเจี้ยซินยังคงหม่นหมองครองทุกข์ ยังคงสยบยอมต่อความเป็นไปในครอบครัว ยังคงทำหน้าที่ลูกหลานที่ดี ที่ต้องเคารพเชื่อฟังญาติผู้ใหญ่ ทั้ง ๆ ที่เขาต้องสูญเสียภรรยาและลูกไปจากการกระทำของญาติผู้ใหญ่ แต่เขาก็ยังสยบยอมต่อชีวิต เพราะเขาเชื่อว่าโชคชะตากำหนดมาเช่นนั้น

    แต่สำหรับเจี้ยหมิน น้องชายคนรองของเขา กลับไม่คิดเช่นนั้น เพราะเจี้ยหมินเชื่อว่าโชคชะตากำหนดคนไม่ได้ เราต่างหากที่จะกำหนดชีวิตเราเอง เจี้ยหมินแข็งกร้าวและสู้อย่างเต็มที่กับความเป็นไปในตระกูลเก่าแก่นี้ และยังกล่าวถึงความรักของเจี้ยหมินกับ "ฉิน" ที่ไม่ได้เป็นเพียงความรักของหนุ่มสาว แต่เป็นความรักที่ทรงพลัง เพราะเป็นรักที่แฝงไปด้วยความเท่าเทียมของมนุษย์…เป็นรักที่ยิ่งใหญ่เกินคำบรรยาย ไม่ว่าจะเป็นฤดูใบไม้ร่วง หรือใบไม้ผลิ…และไม่ว่าจะฤดูกาลไหน ๆ โลกยุคใหม่เป็นโลกของพวกเขา คนหนุ่มสาวตลอดกาล
   
    "ใบไม้ร่วง" อีกหนึ่งวรรณกรรมต้องห้ามในยุคปฏิวัติวัฒนธรรมจีน เรื่องราวของระบบชนชั้นอันคร่ำครึที่ทำลายความฝันของคนหนุ่มสาวให้ล่มสลาย จนก่อเกิดเส้นทางปฏิวัติของคนเหล่านั้นผู้ไม่สยบยอม เส้นทางที่เต็มไปด้วยมิตรภาพ เส้นทางที่มิได้สร้างเพื่อตนเอง หากแต่เพื่อผู้คนผู้ยากไร้ พวกเขาต่อสู้เพื่อความเท่าเทียม ต่อสู้กับระบบชนชั้นศักดินา ที่แม้ไม่สามารถโค่นล้มได้ในยุคสมัยของพวกเขา แต่พวกเขาก็ได้แผ้วถางทางเดินแห่งการเปลี่ยนแปลง นี่คือหนังสือปฏิวัติของคนหนุ่มสาวที่โศกเศร้าหากแต่ก็งดงาม หมองหม่นหากแต่ก็ลุกโซน สว่างไสว ลุกโชนด้วยไฟแห่งการปฏิวัติอันยิ่งใหญ่

- วรรณกรรมตะวันออกอมตะ ไตรภาค ชุด "บทเพลงแห่งกระแสเชี่ยว" เขียนโดย ปาจิน นักเขียนหัวก้าวหน้าของจีน